तुकाराम गाथा अनुक्रमणिका

अनुक्रमणिका
1    ॐ तत्सदिति सूत्राचें सार
2    अंगा भरला ताठा । नये वळणी
3    अंगीं घेऊनियां वारें दया
4    अंगीकार ज्याचा केला नाराय
5    अंगें अनुभव जाला मज । संत
6    अंतराय पडे गोविंदीं अंतर
7    अंतरींची ज्योती प्रकाशली
8    अंतरींचें गोड । राहें आवड
9    अंतरींचें जाणां । तरि कां
10    अंतरींचें ध्यान । मुख्य य
11    अंतरीचा भाव जाणोनिया गुज
12    अंधर्‍याची काठी । हिरोनिय
13    अंधळें तें सांगे सांगितल्
14    अखंड तुझी जया प्रीति । मज
15    अखंड मुडतर । सासुरवास करक
16    अखंड संत निंदी । ऐसी दुर्
17    अगत्य ज्या नरका जाणें । क
18    अगा करुणाकरा करितसें धांव
19    अगा पंढरीच्या राया । वेगी
20    अगा ये उदारा अगा विश्वंभर
21    अगा ये मधुसूदना माधवा । अ
22    अगी देखोनियां सती । अंगीं
23    अग्न तापलिया काया चि होमे
24    अग्नि हा पाचारी कोणासी सा
25    अग्निकुंडामध्यें घातला प्
26    अग्निमाजी गेलें । अग्नि ह
27    अग्नीमाजी पडे धातु । लीन
28    अचळ न चळे ऐसें जालें मन ।
29    अज्ञान हा देह स्वरूपीं मी
30    अज्ञानाची भक्ती इच्छिती स
31    अडचणीचें दार । बाहेर माजी
32    अति जालें उत्तम वेश्येचें
33    अतित्याईं देतां जीव । नये
34    अतित्याईं बुडे गंगे । पाप
35    अथॉविण पाठांतर कासया कराव
36    अद्वय चि द्वय जालें चि का
37    अद्वैतीं तों माझें नाहीं
38    अधमाचें चत्ति अहंकारीं मन
39    अधिक कोंडितां चरफडी । भलत
40    अधिकार तैसा करूं उपदेश ।
41    अधीरा माझ्या मना ऐक एकी म
42    अनंत ब्रम्हांडें । एके रो
43    अनंत लक्षणें वाणितां अपार
44    अनंतजन्में जरी केल्या तपर
45    अनंतां जीवांचीं तोडिलीं ब
46    अनंताचे मुखीं होसील गाइला
47    अनंताच्या ऐकों कीर्ती । ज
48    अनन्यासी ठाव एक सर्वकाजें
49    अनाथ परदेशी हीन दीन भोळें
50    अनाथां जीवन । आम्हां तुमच
51    अनाथाचा नाथ पतितपावन । दी
52    अनाथाचा सखा ऐकिला प्रताप
53    अनुतापयुक्त गेलिया अभिमान
54    अनुभव ऐसा । मज लागला सरिस
55    अनुभव तो नाहीं अमुचिया दर
56    अनुभवा आलें । माझें चित्त
57    अनुभवाचे रस देऊं आर्त्तभू
58    अनुभवावांचून सोंग संपादणे
59    अनुभवें अनुभव अवघा चि साध
60    अनुभवें आलें अंगा । तें य
61    अनुभवें कळों येतें पांडुर
62    अनुभवें वदे वाणी । अंतर ध
63    अनुसरे तो अमर जाला । अंतर
64    अनुसरे त्यासी फिरों नेदी
65    अनुहात ध्वनि वाहे सकळां प
66    अनेक दोषांचे काट । जे जे
67    अन्यायासी राजा जरि न करित
68    अपराध जाले जरी असंख्यात ।
69    अपराधी म्हणोनि येतों काकु
70    अभक्त ब्राम्हण जळो त्याचे
71    अभक्ताचे गांवीं साधु म्हण
72    अभयदान मज देई गा उदारा ।
73    अभिन्नव सुख तरि या विचारे
74    अभिमानाची स्वामिनी शांति
75    अभिमानाचें तोंड काळें । द
76    अभिमानी पांडुरंग । गोवा क
77    अमच्या कपाळें तुज ऐसी बुद
78    अमर आहां अमर आहां । खरें
79    अमर तूं खरा । नव्हे कैसा
80    अमृत अव्हेरें उचळलें जाता
81    अमृताचीं फळें अमृताची वेल
82    अरे कृष्णा आम्ही तुझे निज
83    अरे कृष्णा तुवां काळया ना
84    अरे गिळिले हो संसारें । क
85    अर्भकाचे साटीं । पंतें हा
86    अल्प विद्या परि गर्वशिरोम
87    अवघा च अन्यायी । तेथें एक
88    अवघा चि आकार ग्रासियेला क
89    अवघा तो शकुन । हृदयीं देव
90    अवघा भार वाटे देवा । संतस
91    अवघिया चाडा कुंटित करूनि
92    अवघियांच्या आलों मुळें ।
93    अवघी मिथ्या आटी । राम नाह
94    अवघीं च तीथॉ घडलीं एकवेळा
95    अवघीं तुज बाळें सारिखीं न
96    अवघीं भूतें साम्या आलीं ।
97    अवघे चि निजों नका अवघिये
98    अवघे चुकविले सायास । तप र
99    अवघें जेणें पाप नासे । ते
100    अवघ्या उपचारा । एक मनें च
101    अवघ्या कोल्ह्यांचें वर्म
102    अवघ्या भूतांचें केलें संत
103    अवघ्या वाटा झाल्या क्षीण
104    अवघ्यां पातकांची मी एक रा
105    अवचित त्यांणीं देखिला भुज
106    अवचित या तुमच्या पायां ।
107    अवचिता चि हातीं ठेवा । दि
108    अवतार केला संहारावे दुष्ट
109    अवतार गोकुळीं हो जन ताराव
110    अवतारनामभेद गणा आदि अगाद
111    अविट हें क्षीर हरिकथा माउ
112    अविश्वासीयाचें शरीर सुतकी
113    अवो कृपावंता । होई बुद्धी
114    अशक्य तों तुम्हां नाहीं न
115    असंत लक्षण भूतांचा मत्सर
116    असंतीं कांटाळा हा नव्हे म
117    असत्य वचन होतां सर्व जोडी
118    असा जी सोंवळें । आहां तैस
119    असाल ते तुम्ही असा । आम्ह
120    असे नांदतु हा हरी सर्वजीव
121    असें येथींचिया दिनें । भा
122    असो आतां कांहीं करोनियां
123    असो खटपट । आतां वाउगे बोभ
124    असो खळ ऐसे फार । आम्हां त
125    असो तुझें तुजपाशीं । आम्ह
126    असो मागें जालें । पुडें ग
127    असोत लोकांचे बोल शिरावरी
128    असोत हे तुझे प्रकार सकळ ।
129    असोत हे बोल । अवघें तूं च
130    असोनि न कीजे अलिप्त अहंका
131    अस्त नाहीं आतां एक चि मोह
132    अहंकार तो नासा भेद । जगीं
133    अहल्या जेणें तारिली रामें
134    अहो कृपावंता । हाई बुद्धी
135    अहो पुरुषोत्तमा । तुम्हां
136    आंत हरि बाहेर हरि । हरिने
137    आइक नारायणा वचन माझें खरे
138    आइका माझीं कवतुकउत्तरें ।
139    आइकिली मात । पुरविले मनोर
140    आइत्या भाग्या धणी व्हावे
141    आइत्याची राशी । आली पाकसि
142    आकारवंत मूर्ति । जेव्हां
143    आगी लागो तया सुखा । जेणें
144    आग्रहा नांवें पाप । योगीं
145    आचरती कर्में । तेथें काळे
146    आचरे दोष न धरी धाक । परीप
147    आजामेळा अंत मरणासी आला ।
148    आजि आनंदु रे एकी परमानंदु
149    आजि दिवस धन्य । तुमचें जा
150    आजि बरवें जालें । माझें म
151    आजि शिवला मांग । माझें वि
152    आजिचिया लाभें ब्रम्हांड ठ
153    आजिचें हें मज तुम्हीं कृप
154    आजिवरि होतों तुझे सत्ते ख
155    आजिवरी होतों संसाराचे हात
156    आज्ञा पाळुनियां असें एकसर
157    आठवों नेंदी आवडी आणीक । भ
158    आड पडे काडी । तरि ते बहुत
159    आडलिया जना होसी सहाकारी ।
160    आडवा तो उभा । असे दाटोनिय
161    आण काय सादर । विशीं आम्हा
162    आणिक मात माझ्या नावडे जीव
163    आणिकां छळावया जालासी शाहा
164    आणिकांची सेवा करावी शरीरे
165    आणिकांच्या घातें मानितां
166    आणिकांसी तारी ऐसा नाहीं क
167    आणितां त्या गती । हंस काउ
168    आणिलें सेवटा । आतां कामा
169    आणीक ऐसें कोठें सांगा । प
170    आणीक कांहीं नेणें । असें
171    आणीक कांहीं मज नावडे मात
172    आणीक कोणाचा न करीं मी संग
173    आणीक कोणापुढें वासूं मुख
174    आणीक नका करूं चेष्टा । व्
175    आणीक पाखांडें असती उदंडें
176    आणीक म्यां कोणा यावें काक
177    आणूनियां मना । आवघ्या धां
178    आता पंढरीराया । माझ्या नि
179    आतां आम्हां भय नाहीं बा क
180    आतां आम्हां हें चि काम ।
181    आतां आम्हां हें चि काम ।
182    आतां आवश्यक करणें समाधान
183    आतां आशीर्वाद । माझा असो
184    आतां आहे नाहीं । न कळे आळ
185    आतां करावा कां सोंस वांया
186    आतां कळों आले गुण । अवघे
187    आतां काढाकाढी करीं बा पंढ
188    आतां काशासाटीं दुरी । अंत
189    आतां केशीराजा हे चि विनवण
190    आतां कोठें धांवे मन । तुझ
191    आतां गुण दोष काय विचारिसी
192    आतां घेई माझें । भार सकळ
193    आतां चक्रधरा । झणी आम्हां
194    आतां चुकलें देशावर । करणे
195    आतां चुकलें बंधन गेलें वि
196    आतां जावें पंढरीसी । दंडव
197    आतां तरी मज सांगा साच भाव
198    आतां तरी माझी परिसा वीनवत
199    आतां तळमळ । केली पाहिजे स
200    आतां तुज मज नाहीं दुजेपण
201    आतां तुझा भाव कळों आला दे
202    आतां तुझें नाम गात असें ग
203    आतां तुम्ही कृपावंत । साध
204    आतां तूं तयास होईं वो उदा
205    आतां दुसरें नाहीं वनीं ।
206    आतां देवा मोकळिलें । तुम्
207    आतां देह अवसान । हें जतन
208    आतां दोघांमध्ये काय । उरल
209    आतां द्यावें अभयदान । जीव
210    आतां धरितों पदरीं । तुज म
211    आतां न करीं सोस । सेवीन ह
212    आतां न म्हणे मी माझें । न
213    आतां न राहें क्षण एक । तु
214    आतां नको चुकों आपुल्या उच
215    आतां नये बोलों अव्हेराची
216    आतां नव्हे गोड कांहीं करि
217    आतां नेम जाला । या च कळसी
218    आतां पहाशील काय माझा अंत
219    आतां पाविजेल घरा । या दात
220    आतां पाहों पंथ माहेराची व
221    आतां पुढें मना । चाली जाल
222    आतां बरें घरिच्याघरीं । आ
223    आतां बरें जालें । माझे मा
224    आतां बरें जालें । माझें म
225    आतां बरें जालें । सकाळीं
226    आतां भय नाहीं ऐसें वाटे ज
227    आतां मज तारीं । वचन हें स
228    आतां मज देवा । इचे हातींच
229    आतां मागतों तें ऐक नारायण
230    आतां माझा सर्वभावें हा नि
231    आतां माझे नका वाणूं गुण द
232    आतां माझे सखे येती वारकरी
233    आतां माझ्या दुःखा कोण हो
234    आतां माझ्या भावा । अंतराय
235    आतां माझ्या मना । इची घडो
236    आतां माझ्या मायबापा । तूं
237    आतां मी अनन्य येथें अधिका
238    आतां मी देवा पांघरों काईं
239    आतां मी पतित ऐसा साच भावे
240    आतां मी सर्वथा नव्हें गा
241    आतां मोकलावें नव्हे हें उ
242    आतां येणें पडिपाडें । रस
243    आतां येथें खरें । नये फिर
244    आतां येथें जाली जीवासवेंस
245    आतां येथें लाजे नाहीं तुझ
246    आतां वांटों नेदीं आपुलें
247    आतां सांडूं तरी हातीं ना
248    आतां सोडवणें न या नारायणा
249    आतां हे सेवटीं । माझी आइक
250    आतां हें उचित माझें जना ह
251    आतां हें चि सार हें चि सा
252    आतां हें न सुटे न चुके ।
253    आतां हें सेवटीं असों पाया
254    आतां होइन धरणेकरी । भीतरी
255    आतां होई माझे बुद्धीचा जन
256    आत्मस्थिति मज नको हा विचा
257    आदि वर्तमान जाणसी भविष्य
258    आधी नाहीं कळों आला हा उपा
259    आधीं कां मज लावियेली सवे
260    आधीं देह पाहता वाव । कैचा
261    आधीं सोज्वळ करावा मारग ।
262    आनंदले लोक नरनारी परिवार
263    आनंदाचा कंद गाइयेला गीतीं
264    आनंदाचा थारा । सुखें मोहर
265    आनंदाचे डोहीं आनंदतरंग ।
266    आनंदाच्या कोटी । सांटवल्य
267    आनंदें एकांतीं प्रेमें वो
268    आनंदें कीर्तन कथा करीं घो
269    आनुहातीं गुंतला नेणे बाह्
270    आपटा संवदड रानचारा । दसर्
271    आपण चाळक बुद्धीच्या संचार
272    आपण चि व्हाल साहे । कसिया
273    आपण तों असा । समर्थ जी हृ
274    आपणा लागे काम वाण्याघरीं
275    आपला तो एक देव करुनि घ्या
276    आपल्या च स्फुंदे । जेथें
277    आपुला तो देह आम्हां उपेक्
278    आपुलाल्यापरी करितील सेवा
279    आपुलिया आंगें तोडी मायाजा
280    आपुलिया ऐसें करी । संग धर
281    आपुलिया काजा । आम्हीं सां
282    आपुलिया बळें नाहीं मी बोल
283    आपुलिया लाजा । धांवे भक्त
284    आपुलिये टाकीं । करीन कांह
285    आपुली कसोटी शुद्ध राखी का
286    आपुली बुटबुट घ्यावी । माझ
287    आपुले गांवींचें न देखेसें
288    आपुले वरदळ नेदा । एवढी गो
289    आपुलें आपण जाणावें स्वहित
290    आपुलें मरण पाहिलें म्यां
291    आपुलें वेचूनि खोडा घाली प
292    आपुलेंसें करुनी घ्यावें ।
293    आपुल्या आपण उगवा लिगाड ।
294    आपुल्या आम्ही पुसिलें नाह
295    आपुल्या पोटासाटीं । करी ल
296    आपुल्या महिमानें । धातु प
297    आपुल्या माहेरा जाईंन मी आ
298    आपुल्यांचा करीन मोळा । मा
299    आपुल्याचा भोत चाटी । मारी
300    आपे तरे त्याकी कोण बराईं
301    आमचा तूं ॠणी ठायींचा चि द
302    आमचा स्वदेश । भुवनत्रयामध
303    आमची कां नये तुम्हासी करु
304    आमची जोडी ते देवाचे चरण ।
305    आमुचि मिरास पंढरी । आमुचे
306    आमुचिया भावें तुज देवपण ।
307    आमुची विश्रांति । तुमचे च
308    आमुचे ठाउके तुम्हां गर्भव
309    आमुचें उचित हे चि उपकार ।
310    आमुचें जीवन हें कथाअमृत ।
311    आमुचें दंडवत पायांवरि डोई
312    आमुप जोडल्या सुखाचिया रास
313    आम्हां अराणूक संवसारा हात
314    आम्हां अळंकार मुद्रांचे श
315    आम्हां अवघें भांडवल । येथ
316    आम्हां आवडे नाम घेतां । त
317    आम्हां एकविधा पुण्य सर्वक
318    आम्हां कथा आवश्यक । येर स
319    आम्हां कांहीं आम्हां कांह
320    आम्हां केलें गुणवंत । तें
321    आम्हां गांजी जन । तरि कां
322    आम्हां घरीं धन शब्दाचीं र
323    आम्हां देणें धरा सांगतों
324    आम्हां बोल लावा । तुम्हां
325    आम्हां भय धाक कोणाचा रे प
326    आम्हां भाविकांची जाती । ए
327    आम्हां विष्णुदासां हें चि
328    आम्हां वैष्णवांचा । नेम क
329    आम्हां वैष्णवांचा कुळधर्म
330    आम्हां शरणागतां । एवढी का
331    आम्हां सर्वभावें हें चि क
332    आम्हां सुकाळ सुखाचा । जवळ
333    आम्हां सोइरे हरिजन । जनीं
334    आम्हां हरिच्या दासां कांह
335    आम्हां हें चि काम । वाचे
336    आम्हां हें चि भांडवल । म्
337    आम्हां हें सकळ । तुझ्या प
338    आम्हांपाशीं याचें बळ । को
339    आम्हांपाशीं सरे एक शुद्ध
340    आम्हांसी तों नाहीं आणीक प
341    आम्हांसी सांगाती । होती अ
342    आम्ही असों निश्चिंतीनें ।
343    आम्ही आइते जेवणार । न लगे
344    आम्ही आर्तभूत जिवीं । तुम
345    आम्ही आळीकरें । प्रेमसुखा
346    आम्ही उतराईं । भाव निरोपू
347    आम्ही क्षेत्रींचे संन्यास
348    आम्ही घ्यावें तुझें नाम ।
349    आम्ही जाणों तुझा भाव । कै
350    आम्ही जाणों तुझा भाव । दृ
351    आम्ही जातों आपुल्या गांवा
352    आम्ही जालों एकविध । सुद्य
353    आम्ही जालों बळिवंत । होऊन
354    आम्ही ज्याचे दास । त्याचा
355    आम्ही तुझ्या दासीं । जरि
356    आम्ही तेणें सुखी । म्हणा
357    आम्ही देव तुम्ही देव । मध
358    आम्ही न देखों अवगुणां । प
359    आम्ही नरका जातां काय येइल
360    आम्ही नाचों तेणें सुखें ।
361    आम्ही पतित म्हणोनि तुज आल
362    आम्ही पापी तूं पावन । हें
363    आम्ही पाहा कैसीं एकतत्व ज
364    आम्ही बोलों तें तुज कळे ।
365    आम्ही भांडों तुजसवें । वर
366    आम्ही भाग्याचे भाग्याचे ।
367    आम्ही भाव जाणों देवा । न
368    आम्ही भाविकें हे काय जाणो
369    आम्ही मेलों तेव्हां देह द
370    आम्ही म्हणों कोणी नाहीं त
371    आम्ही रामाचे राऊत । वीर ज
372    आम्ही विठ्ठलाचे दास जालों
373    आम्ही वीर जुंझार । करूं ज
374    आम्ही सर्वकाळ कैंचीं सावध
375    आम्ही हरिचे सवंगडे जुने ठ
376    आम्ही हरिचे हरिचे । सुर क
377    आम्हीं गावें तुम्हीं कोणी
378    आम्हीं जाणावें तें काईं त
379    आम्हीं देतों हाका । कां र
380    आम्हीं नामाचें धारक नेणों
381    आम्हीं पतितांनीं घालावें
382    आम्हीं याची केली सांडी ।
383    आयुष्य मोजावया बैसला मापा
384    आयुष्य वेचूनि कुटुंब पोसि
385    आरुश माझी वाणी बोबडीं उत्
386    आरुषा वचनीं मातेची आवडी ।
387    आरोनियां पाहे वाट । कटकट
388    आर्त माझ्या बहु पोटीं । व
389    आर्तभूतां द्यावें दान । ख
390    आर्तभूतांप्रति । उत्तम यो
391    आला भागासी तो करीं वेवसाव
392    आला यांचा भाव देवाचिया मन
393    आलिंगन कंठाकंठीं । पडे मि
394    आलिया अतीता म्हणतसां पुढा
395    आलिया भोगासी असावें सादर
396    आलिया संसारा उठा वेग करा
397    आलिया संसारीं देखिली पंढर
398    आली सलगी पायांपाशीं । होइ
399    आली सिंहस्थपर्वणी । न्हाव
400    आले भरा केणें । येरझार चु
401    आले संत पाय ठेविती मस्तकी
402    आले सुरवर नानापक्षी जाले
403    आलें तें आधीं खाईंन भातुक
404    आलें देवाचिया मना । तेथें
405    आलें धरायच पेट । पुढें मा
406    आलें फळ तेव्हां राहिलें प
407    आलों उल्लंघुनि दुःखाचे पर
408    आळणी ऐसें कळों आलें । त्य
409    आळवितां कंठ शोकला भीतर ।
410    आळवितां बाळें । मातेतें स
411    आळवीन स्वरें । कैशा मधुरा
412    आळस आला अंगा । धांव घालीं
413    आळस पाडी विषयकामीं । शक्त
414    आळिकरा कोठें साहातें कठिण
415    आळी करावी ते कळतें बाळका
416    आवडी कां ठेवूं । बैसोनिया
417    आवडी धरूनि करूं गेलों लाड
418    आवडी धरोनी आलेती आकारा ।
419    आवडी न पुरे मायबापापासीं
420    आवडी न पुरे सेवितां न सरे
421    आवडी येते कळों । गुणें चि
422    आवडीची न पुरे धणी । प्रीत
423    आवडीची सलगी पूजा । विषम द
424    आवडीचे भेटी निवे । चित्त
425    आवडीचें दान देतो नारायण ।
426    आवडीच्या ऐसें जालें । मुख
427    आवडीच्या मतें करिती भजन ।
428    आवडीनें धरिलीं नांवें । प
429    आवडीभोजन प्रकार परवडी । भ
430    आवडीसारिखें संपादिलें सों
431    आवडे पंढरी भीमा पांडुरंग
432    आवडे सकळां मिष्टान्न । रो
433    आवडे हें रूप गोजिरें सगुण
434    आवडेल तैसें तुज आळवीन । व
435    आविसाचे आसे गळ गिळी मासा
436    आशा तृष्णा माया अपमानाचें
437    आशा ते करविते बुद्धीचा लो
438    आशा हे समूळ खाणोनि काडावी
439    आशाबद्ध आम्ही भाकितसों की
440    आशाबद्ध तो जगाचा दास । पू
441    आशाबद्ध बहु असे निलाजिरें
442    आशाबद्ध वक्ता । भय श्रोतय
443    आश्चर्य या वाटे नसत्या छं
444    आश्वासावें दास । तरी घडे
445    आषाढी निकट । आणी कार्तिकी
446    आस निरसली गोविंदाचे भेटी
447    आसन शयन भोजन गोविंदें । भ
448    आसावलें मन जीवनाचें ओढी ।
449    आहाच तो मोड वाळलियामधीं ।
450    आहारनिद्रे न लगे आदर । आप
451    आहे ऐसा देव वदवावी वाणी ।
452    आहे तें चि आम्ही मागों तु
453    आहे तें चि पुढें पाहों ।
454    आहे तैसा आतां आहे ठायीं ब
455    आहे सकळां वेगळा । खेळे कळ
456    आहेतें सकळ प्रारब्धा हाती
457    आहो उभा विटेवरी । भरोवरी
458    इंद्रावणा केलें साकरेचें
459    इंद्रियांचीं दिनें । आम्ह
460    इंद्रियांसी नेम नाहीं । म
461    इंिद्रयाचें पुरे कोड । ते
462    इच्छा चाड नाहीं । न धरी स
463    इच्छिती तयांसी व्हावें जी
464    इच्छिलें ते शकुनवंती । हो
465    इच्छेचें पाहिलें । डोळीं
466    इच्छेपाशीं आलों फिरोनि मा
467    इतुलें करीं देवा ऐकें हें
468    इहलोकीं आम्हां भूषण अवकळा
469    उंच निंच कैसी पाइकाची वोळ
470    उंचनिंच नेणे कांहीं भगवंत
471    उंबरांतील कीटका । हें चि
472    उकरडा आधीं अंगीं नरकाडी ।
473    उखतें आयुष्य जायांचें कळि
474    उगविल्या गुंती । ऐशा मागे
475    उचिताचा काळ । साधावया युक
476    उचिताचा दाता । कृपावंता त
477    उचिताचा भाग होतों राखोनिय
478    उच्चारूं यासाटीं । आम्ही
479    उजळितां उजळे दीपकाची वाती
480    उठाउठीं अभिमान । जाय ऐसें
481    उत्तम घालावें आमुचिये मुख
482    उत्तम त्या याति । देवा शर
483    उदकीं कालवी शेण मलमूत्र ।
484    उदार कृपाळ अनाथांचा नाथ ।
485    उदार कृपाळ पतितपावन । ब्र
486    उदार कृपाळ सांगसी जना । त
487    उदार चक्रवर्ती । वैकुंठीच
488    उदार तूं हरी ऐसी कीर्ति च
489    उदारा कृपाळा अंगा देवांच्
490    उदारा कृपाळा पतितपावना ।
491    उदासीना पावल्या वेगीं । अ
492    उदासीनाचा देह ब्रम्हरूप ।
493    उद्धत त्या जाती । द्रवें
494    उद्धवअक्रूरासी । आणीक व्य
495    उद्वेगाची धांव बैसली आसनी
496    उद्वेगासी बहु फाकती मारग
497    उधानु काटीवरि चोपडुची आस
498    उपकारी असे आरोणि उरला । आ
499    उपचारासी वांज जालों । नका
500    उपजला प्राणी न राहे संसार
501    उपजलों मनीं । हे तों स्वा
502    उपजल्या काळें शुभ कां शकु
503    उपजों मरों हे तों आमुची म
504    उपजोनियां मरें । परि हें
505    उपदेश किती करावा खळासी ।
506    उपाधिवेगळे तुम्ही निविऩका
507    उपाधीजें बीज । जळोनि राहि
508    उपास कराडी । तिहीं करावीं
509    उपासा सेवटीं अन्नासवें भे
510    उपेक्षिला येणें कोणी शरणा
511    उभय भाग्यवंत तरी च समान ।
512    उभा ऐल थडी । तेणें घालूं
513    उभा भींवरेच्या तिरी राहिल
514    उभाउभी फळ । अंगीं मंत्राच
515    उभें चंद्रभागे तीरीं । कट
516    उभ्या बाजारांत कथा । हे त
517    उमटती वाणी । वाटे नामाचिय
518    उमटे तें ठायीं । तुझे निर
519    उमा रमा एके सरी । वाराणसी
520    उरलें तें भक्तिसुख । डोळा
521    उरा लावी उर आळंगितां कांत
522    उलंघिली लाज । तेणें साधिय
523    उशीर कां केला । कृपाळुवा
524    उष्ट्या पत्रावळी करूनियां
525    उसंतिल्या कर्मवाटा । बहु
526    ऊंस वाढवितां वाढली गोडी ।
527    ॠणाच्या परिहारा जालों वोळ
528    एक आतां तुम्ही करा । मज द
529    एक एका साह्य करूं । अवघें
530    एक करिती गुरु गुरु । भोंव
531    एक ते गाढव मनुष्याचे वेष
532    एक धरिला चित्तीं । आम्हीं
533    एक परि बहिर बरें । परि ती
534    एक पाहातसां एकांचीं दहनें
535    एक म्हणती कृष्णा वासिलें
536    एक म्हणती मुख वासीं नाराय
537    एक वेळे तरी जाईन माहेरा ।
538    एक शेरा अन्ना चाड । येर व
539    एकमेकीं घेती थडका । पाडी
540    एकली वना चालली राना । चोर
541    एकल्या नव्हे खेळ चांग । ध
542    एकविध आम्ही न धरूं पालट ।
543    एकविध नारायण । तेथें विषम
544    एकविध वृित्त न राहे अंतरी
545    एकवेळ करीं या दुःखावेगळें
546    एका एक वर्में लावूनियां अ
547    एका ऐसें एक होतें कोणां क
548    एका गावें आम्हीं विठोबाचे
549    एका च स्वामीचे पाईंक सकळ
550    एका पुरुषा दोघी नारी । पा
551    एका बोटाची निशाणी । परीपा
552    एका म्हणे भलें । आणिका सह
553    एका वेळे केलें रितें कलिव
554    एका हातीं टाळ एका हातीं च
555    एकांतांचे सुख देई मज देवा
556    एकांतीं लोकांतीं करूं गदा
557    एकाएकीं आतां असावेंसें वा
558    एकाचिया घाट्या टोके । एक
559    एकाचिये वेठी । सांपडलों फ
560    एकाचिये सोईं कवित्वाचे बा
561    एकीं असे हेवा । एक अनावड
562    एके ठायीं अन्नपाणी । ग्रा
563    एवढा संकोच तरि कां व्याला
564    एवढी अपकीर्ती । ऐकोनियां
565    ऐक हें सुख होईंल दोघांसी
566    ऐकतों दाट । आले एकांचें ब
567    ऐका ऐका भाविकजन । कोण कोण
568    ऐका कलीचें हें फळ । पुढें
569    ऐका गा ए अवघे जन । शुद्ध
570    ऐका जी देवा माझी विनवणी ।
571    ऐका जी संतजन । सादर मन कर
572    ऐका पंडितजन । तुमचे वंदित
573    ऐका वचन हें संत । मी तों
574    ऐका संतजन उत्तरें माझे बो
575    ऐका हें वचन माझें संतजन ।
576    ऐकिली कीर्ति संतांच्या वद
577    ऐकें पांडुरंगा वचन माझें
578    ऐकें रे जना तुझ्या स्वहित
579    ऐकोनियां कीर्ती । ऐसी वाट
580    ऐशा भाग्यें जालों । तरी ध
581    ऐसा कर घर आवे राम । और धं
582    ऐसा कोणी नाहीं हें जया ना
583    ऐसा घेई कां रे संन्यास ।
584    ऐसा चि तो गोवा । न पाहिजे
585    ऐसा तंव मोळा । तुमचा नसेल
586    ऐसा दुस्तर भवसागर । नेणों
587    ऐसा माझा आहे भीडभार । नां
588    ऐसा मी अपार पार नाहीं अंत
589    ऐसा सर्व भाव तुज निरोपिला
590    ऐसिया संपत्ती आम्हां संवस
591    ऐसी एकां अटी । रीतीं सिणत
592    ऐसी जिव्हा निकी । विठ्ठल
593    ऐसी जोडी करा राम कंठीं धर
594    ऐसी ते सांडिली होईंल पंढर
595    ऐसी वाट पाहे कांहीं निरोप
596    ऐसीं ठावीं वर्में । तरी स
597    ऐसीं वर्में आम्हां असोनिय
598    ऐसे कुळीं पुत्र होती । बु
599    ऐसे कैसे जाले भोंदू । कर्
600    ऐसे नाना भेष घेऊनी हिंडती
601    ऐसे संत जाले कळीं । तोंडी
602    ऐसे सांडुनियां घुरे । किव
603    ऐसें कां जालें तें मज ही
604    ऐसें कां हो न करा कांहीं
605    ऐसें काय उणें जालें तुज द
606    ऐसें कोण पाप बळी । जें जव
607    ऐसें ठावें नाहीं मूढा । स
608    ऐसें भाग्य कई लाहाता होईं
609    ऐसें सत्य माझें येईंल अंत
610    ओले मातीचा भरवसा । कां रे
611    ओलें मूळ भेदी खडकाचें अंग
612    ओळखी तयांसी होय एका भावें
613    ओस जाल्या मज भिंगुळवाणें
614    कंठ नामसिका । आतां कळिकाळ
615    कंठीं राहो नाम । अंगीं भर
616    कंसरायें गर्भ वधियेले सात
617    कइं तो दिवस देखेन डोळां ।
618    कइंचें कारण । तृष्णा वाढव
619    कई ऐसी दशा येइल माझ्या आं
620    कईं मात माझे ऐकती कान । ब
621    कटावरी कर कासया ठेविले ।
622    कठिण नारळाचें अंग । बाहेर
623    कडसणी धरितां अडचणीचा ठाव
624    कण भुसाच्या आधारें । परि
625    कथनी पठणी करूनि काय । वां
626    कथा करोनिया द्रव्य घेती द
627    कथा करोनियां मोल ज्यापें
628    कथा त्रिवेणीसंगम देव भक्त
629    कथा दुःख हरी कथा मुक्त कर
630    कथा देवाचें ध्यान । कथा स
631    कथा पुराण ऐकतां । झोंप ना
632    कथा प्रावर्ण । नव्हे भिक्
633    कथा हें भूषण जनामध्यें सा
634    कथाकाळींची मर्यादा सांगतो
635    कथे उभा अंग राखे जो कोणी
636    कथे बैसोनि सादरें । सुखचर
637    कथेचा उलंघ तो अधमां अधम ।
638    कधीं कृपा करिसी नेणें । म
639    कनकाच्या परियेळीं उजळूनि
640    कनवाळ कृपाळ । उदार दयाळ म
641    कनवाळू कृपाळू भक्तांलागीं
642    कब मरूं पाऊं चरन तुम्हारे
643    करणें तें हें चि करा । नर
644    करणें न करणें वारलें जेथे
645    करविली तैसी केली कटकट । व
646    करा करा लागपाट । धरा पंढर
647    कराल तें करा । हातें आपुल
648    कराल तें काय नव्हे जी विठ
649    करावा उद्धार किंवा घ्यावी
650    करावा उद्धार हें तुम्हां
651    करावा कांटाळा नव्हे हें उ
652    करावा कैवाड । नाहीं तरी आ
653    करावा वर्षाव । तृषाक्रांत
654    करावें कीर्तन । मुखीं गाव
655    करावें तें काम । उगाच वाढ
656    करितां कोणाचें ही काज । न
657    करितां तडातोडी । वत्सा मा
658    करितां या सुखा । अंतपार न
659    करितां विचार अवघें एक राज
660    करितां विचार तो हा दृढ सं
661    करितां विचार सांपडलें वर्
662    करितां वेरझारा । उभा न रा
663    करितां होया व्हावें चित्त
664    करिती तया वेवसाव आहे । ये
665    करिसी कीं न करिसी माझा अं
666    करिसी लाघवें । तूं हें खे
667    करिसी लाघवें । तूं हें खे
668    करी आणिकांचा अपमान । खळ छ
669    करीं ऐसी धांवाधांवी । चित
670    करीं ऐसें जागें । वेळोवेळ
671    करीं धंदा परि आवडती पाय ।
672    करीं हें चि काम । मना जपे
673    करीन कोल्हाळ । आतां हा चि
674    करील आबाळी । माझ्या दांता
675    करुणा बहुत तुझिया अंतरा ।
676    करूं कवि काय आतां नाही ला
677    करूं जातां सन्निधान । क्ष
678    करूं तैसें पाठांतर । करुण
679    करूं याची कथा नामाचा गजर
680    करूं स्तुती तरि ते निंदा
681    करूंनियां शुद्ध मन । नारा
682    करूनि कडविड । जमा घडिली ल
683    करूनि चाहाडी । अवघी बुडवी
684    करूनि जतन । कोणा कामा आले
685    करूनि राहों जरी आत्मा चि
686    करूनि विनवणी । माथा ठेवित
687    करूनी चिंतन खेळों भोवताले
688    करोनि स्नानविधि आणि देवधर
689    कर्कशसंगति । दुःख उदंड फज
690    कर्म धर्म नव्हती सांग । उ
691    कलयुगामाजी थोर जालें बंड
692    कलिधर्म मागें सांगितले सं
693    कल्पतरूअंगीं इच्छिलें तें
694    कल्पतरूखालीं । फळें येती
695    कल्याण या आशीर्वादें । जा
696    कळलें माझा तुज नव्हे रे आ
697    कळे न कळे त्या धर्म । ऐका
698    कळे परि न सुटे गांठी । जा
699    कळेल हें तैसें गाईंन मी त
700    कळों आला भाव माझा मज देवा
701    कळों आलें ऐसें आतां । नाह
702    कळों आलें तुझें जिणें । द
703    कळों नये तों चि चुकावितां
704    कळों येतें वर्म । तरी न प
705    कवण जन्मता कवण जन्मविता ।
706    कवणदिस येइल कैसा । न कळे
707    कवणा पाषाणासी धरूनि भाव ।
708    कवणांशीं भांडों कोण माझें
709    कवतुकवाणी बोलतसें लाडें ।
710    कवतुकवाणें । बोलों बोबड्य
711    कवेश्वरांचा तो आम्हांसी व
712    कस्तुरी भिनली जये मृत्तिक
713    कस्तुरीचें अंगीं मीनली मृ
714    कस्तूरीचें रूप अति हीनवर
715    कहे तुका जग भुला रे । कह्
716    कहे तुका भला भया । हुं हु
717    कहे तुका में सवदा बेचूं ।
718    कां गा किविलवाणा केलों दी
719    कां गा कोणी न म्हणे पंढरी
720    कां गा धर्म केला । असोन स
721    कां जी आम्हां होतें दोषाच
722    कां जी तुम्हीं ऐसे नव्हा
723    कां जी धरिलें नाम । तुम्ह
724    कां जी माझे जीवीं । आळस ठ
725    कां जी वाढविलें । न लगतां
726    कां न वजावें बैसोनि कथे ।
727    कां माझा विसर पडिला मायबा
728    कां माझे पंढरी न देखती डो
729    कां रे तुम्ही निर्मळ हरिग
730    कां रे तुम्हीं ठेवा बहुता
731    कां रे दाटोन होतां वेडे ।
732    कां रे दास होसी संसाराचा
733    कां रे न पवसी धांवण्या ।
734    कां रे न भजसी हरी । तुज क
735    कां रे नाठविसी कृपाळु देव
736    कां रे पुंड्या मातलासी ।
737    कां रे पुंड्या मातलासी ।
738    कां रे माझीं पोरें म्हणसी
739    कां हो आलें नेणों भागा ।
740    कां हो तुम्ही माझी वदविली
741    कां हो पांडुरंगा न करा धा
742    कां हो वाडवितां देवा । मज
743    कांहीं एक तरी असावा आधार
744    कांहीं च न लगे आदि अवसान
745    कांहीं चिंता कोणा नाहीं क
746    कांहीं चिंतेविण । नाहीं उ
747    कांहीं जडभारी । पडतां ते
748    कांहीं जाणों नये पांडुरंग
749    कांहीं दुसरा विचार । न लग
750    कांहीं न मागती देवा । त्य
751    कांहीं न मागे कोणांसी । त
752    कांहीं बोलिलों बोबडें । म
753    कांहीं मागणें हें आम्हां
754    कांहीं माझे कळों आले गुणद
755    कांहीं विपत्ति अपत्यां ।
756    काकुलती एकें पाहाती बाहेर
757    काग बग रिठा मारिले बाळपणी
758    कान फाडूनियां मुद्रा तें
759    कानीं धरी बोल बहुतांचीं म
760    कान्हया रे जगजेठी । देई भ
761    कापो कोणी माझी मान सुखें
762    काफर सोही आपण बुझे । आला
763    काम क्रोध अहंकार नको देही
764    काम क्रोध आड पडले पर्वत ।
765    काम क्रोध आम्ही वाहिले वि
766    काम क्रोध माझे जीताती शरी
767    काम नाहीं काम नाहीं । जाल
768    कामक्रोध माझे लावियेले पा
769    कामधेनूचें वासरूं । खाया
770    कामांमध्यें काम । कांहीं
771    कामाचा अंकित कांतेतें प्र
772    कामातुरा भय लाज ना विचार
773    कामिनीसी जैसा आवडे भ्रतार
774    कामें नेलें चित्त नेदी अव
775    काय आतां यासि म्हणावें ले
776    काय आम्हां चाळविसी वायांव
777    काय आम्हीं केलें ऐसें । न
778    काय उणें मज पांडुरंगा पाय
779    काय उरली ते करूं विनवणी ।
780    काय एकां जालें तें कां ना
781    काय ऐसा जन्म जावा वांयांव
782    काय ऐसा सांगा । धर्म मज प
783    काय ऐसी वेळ । वोडवली अमंग
784    काय करावें तें आतां । जाल
785    काय करावें म्यां केले ते
786    काय करिती केलीं नित्य पाप
787    काय करील तें नव्हे विश्वं
788    काय करूं आतां धरुनियां भी
789    काय करूं आतां माझिया संचि
790    काय करूं आतां या मना । न
791    काय करूं जी दातारा । कांह
792    काय करूं जीव होतो कासावीस
793    काय करूं पोरा लागली चट ।
794    काय करूं मज नागविलें आळसे
795    काय करूं सांगतां ही न कळे
796    काय कीर्ती करूं लोक दंभ म
797    काय केलें जळचरीं । ढीवर त
798    काय जाणें मी पामर पांडुरं
799    काय जाणों वेद । आम्ही आगम
800    काय जालें नेणों माझिया कप
801    काय ज्ञानेश्वरीं उणें । त
802    काय ढोरापुढें घालूनि मिष्
803    काय तीं करावीं मोलाचीं मा
804    काय तुज कैसें जाणवेल देवा
805    काय तुज मागें नाहीं जाणवल
806    काय तुझा महिमा वर्णू मी क
807    काय तुझी ऐसी वेचते गांठोळ
808    काय तुझी थोरी वणूप मी पाम
809    काय तुझे उपकार पांडुरंगा
810    काय तुझें वेचे मज भेटी दे
811    काय तुमचिया सेवे न वेचते
812    काय तुम्ही जाणां । करूं अ
813    काय तें सामर्थ्य न चले या
814    काय तो विवाद असो भेदाभेद
815    काय त्या दिवस उचिताचा आला
816    काय दिला ठेवा । आम्हां वि
817    काय दिवस गेले अवघे चि वर्
818    काय देवापाशीं उणें । हिंड
819    काय देवें खातां घेतलें हा
820    काय धर्म नीत । तुम्हां शि
821    काय धोविलें कातडें । काळक
822    काय धोविलें बाहेरी मन मळल
823    काय नव्हेसी तूं एक । देखो
824    काय नाहीं माझे अंतरीं वसत
825    काय नाहीं माता गौरवीत बाळ
826    काय न्यून आहे सांगा । पां
827    काय पाठविलें । सांगा भातु
828    काय पाहतोसि कृपेच्या सागर
829    काय पुण्य ऐसें आहे मजपाशी
830    काय पुण्यराशी । गेल्या भे
831    काय पोरें जालीं फार । किं
832    काय फार जरी जालों मी शाहा
833    काय बा करिशी सोवळें ओवळें
834    काय बोलों सांगा । याउपरी
835    काय मज एवढा भार । हे वेव्
836    काय मागावें कवणासी । ज्या
837    काय मागें आम्ही गुंतलों क
838    काय माझा पण होईंल लटिका ।
839    काय माझी संत पाहाती जाणीव
840    काय माझें नेती वाईंट म्हण
841    काय माता विसरे बाळा । कळव
842    काय मी अन्यायी तें घाला प
843    काय मी जाणता । तुम्हांहुन
844    काय लवण कळिकेविण । एके क्
845    काय वांचोनियां जालों भूमि
846    काय वाणूं आतां न पुरे हे
847    काय विनवावें कोणें तो निव
848    काय वृंदावन मोहियेलें गुळ
849    काय शरीरापें काम । कृपा स
850    काय सर्प खातो अन्न । काय
851    काय सांगों या संतांचे उपक
852    काय सांगों हृषीकेशा । आहे
853    काय साधनाच्या कोटी । केल्
854    काय साहतोसी फुका । माझा ब
855    काय सुख आहे वाउगें बोलतां
856    काय ह्याचें घ्यावें । नित
857    काया वाचा मनें श्रीमुखाची
858    कायावाचामन ठेविलें गाहाण
859    कायावाचामनें जाला विष्णुद
860    कारणापें असतां दृष्टी । श
861    कार्य चि कारण । तृष्णा पा
862    कालवूनि विष । केला अमृताच
863    काळ जवळि च उभा नेणां । घा
864    काळ सार्थक केला त्यांणी ।
865    काळतोंडा सुना । भलतें चोर
866    काळयाचे मागे चेंडु पत्नीप
867    काळा च सारिखीं वाहाती क्ष
868    काळाचिया सत्ता ते नाहीं घ
869    काळाचे ही काळ । आम्ही विठ
870    काळावरि घालूं तरि तो सरिस
871    काळावरी सत्ता । ऐशा करितो
872    काळोखी खाऊन कैवाड केला धी
873    कावळ्याच्या गळां मुक्ताफळ
874    काविळयासी नाहीं दया उपकार
875    काशासाटीं बैसों करूनियां
876    काशासाठीं आम्ही जाळिला सं
877    काशीयात्रा पांच द्वारकेच्
878    कासया करावे तपाचे डोंगर ।
879    कासया गा मज घातलें संसारी
880    कासया गुणदोष पाहों आणिकां
881    कासया जी ऐसा माझे माथां ठ
882    कासया या लोभें केलें आर्त
883    कासया लागला यासी चौघाचार
884    कासया वांचूनि जालों भूमी
885    कासया व्हावें जीतांचि मुक
886    कासया हो माझा राखिला लौकि
887    कासयासि व्यर्थ घातलें संस
888    कासिया पाषाण पूजिती पितळ
889    कासियानें पूजा करूं केशीर
890    काहे भुला धनसंपत्तीघोर ।
891    काहे रोवे आगले मरना । गंव
892    काहे लकडा घांस कटावे । खो
893    किडा अन्नाचें मानुस । त्य
894    किती उपदेश करावा खळासी ।
895    किती एका दिसीं । बुद्धि ज
896    किती करूं शोक । पुढें वाढ
897    किती चौघाचारें । येथें गो
898    किती तुजपाशीं देऊं परिहार
899    किती या काळाचा सोसावा वळस
900    किती रांडवडे । घालूनि व्ह
901    किती लाजिरवाणा । मरे उपजो
902    किती विवंचना करीतसें जीवी
903    किती वेळा खादला दगा । अझू
904    किती वेळां जन्मा यावें ।
905    किती सांगों तरि नाइकति बट
906    किती सोसिती करंटीं । नेणो
907    कीर्तन ऐकावया भुलले श्रवण
908    कीर्तन चांग कीर्तन चांग ।
909    कीर्तनाचा विकरा मातेचें ग
910    कीर्तनाची गोडी । देव निवड
911    कीर्तनाच्या सुखें सुखी हो
912    कीविलवाणा जाला आतां । दोष
913    कुंकवाची ठेवाठेवी । बोडका
914    कुंभपाक लागे तयासि भोगणें
915    कुचराचे श्रवण । गुणदोषांव
916    कुतर्‍याऐसें ज्याचें जिणे
917    कुरंगीपाडस चुकलेसे वनीं ।
918    कुरुवंडी करीन काया । वरोन
919    कुळधर्म ज्ञान कुळधर्म साध
920    कुळींची हे कुळदेवी । केली
921    कुळींचे दैवत ज्याचें पंढर
922    कुशळ वक्ता नव्हे जाणीव श्
923    कृपाळु म्हणोनि बोलती पुरा
924    कृपाळू सज्जन तुम्ही संतजन
925    कृपावंता कोप न धरावा चित्
926    कृपावंता दुजें नाहीं तुम्
927    कृपावंतें हाक दिली सकळिका
928    कृपेचा ओलावा । दिसे वेगळा
929    कृपेचे सागर हे साधुजन । त
930    कृपेचें उत्तर देवाचा प्रस
931    कृष्ण गातां गीतीं कृष्ण ध
932    कृष्ण हा परिचारी कृष्ण हा
933    कृष्णरामनाम मांडीं पां वो
934    कृष्णाचिया सुखें भुक नाही
935    केला कैवाड संतांच्या आधार
936    केला तैसा अंगीकार । माझा
937    केला पण सांडी । ऐसियासी म
938    केला पुढें हरि अस्तमाना द
939    केला रावणाचा वध । अवघा तो
940    केलियाचें दान । करा आपुले
941    केली प्रज्ञा मनाशीं । तई
942    केली सलगी तोंडपिटी । आम्ह
943    केली हार्णाळां अंघोळी । य
944    केलें तरी आता साच चि कराव
945    केलें नाहीं मनीं तया घडे
946    केलें पाप जेणें दिलें आन्
947    केलें शकुनें प्रयाण । आता
948    केल्यापुरती आळी । कांहीं
949    केवढा तो अहंकार । माझा तु
950    कैं वाहावें जीवन । कैं पल
951    कैंचा मज धीर । कोठें बुद्
952    कैचें भांडवल खरा हातीं भा
953    कैसा कृपाळु हें न कळसी दे
954    कैसा तीं देखिला होसील गोप
955    कैसा होतो कृपावंत । बहुसं
956    कैसी करूं आतां सांग तुझी
957    कैसी करूं तुझी सेवा । ऐसे
958    कैसीं दिसों बरीं । आम्ही
959    कैसें असोनि ठाउकें नेणां
960    कैसें भलें देवा अनुभवा का
961    कोंडिला गे माज । निरोधुनी
962    कोटिजन्म पुण्यसाधन साधिले
963    कोठे गुंतलासी द्वारकेच्या
964    कोठें आतां आम्ही वेचावी ह
965    कोठें गुंतलासी कोणांच्या
966    कोठें गुंतलासी योगीयांचे
967    कोठें देवा बोलों । तुम्हा
968    कोठें नाहीं अधिकार । गेले
969    कोठें भोग उरला आतां । आठव
970    कोड आवडीचें । पुरवीना बाळ
971    कोडियाचें गोरेपण । तैसें
972    कोण आतां कळिकाळा । येऊं ब
973    कोण आमचीं योगतपें । करूं
974    कोण आम्हां पुसे सिणलें भा
975    कोण उपाव करूं भेटावया । ज
976    कोण दुजें हरी सीण । शरण द
977    कोण पुण्य कोणा गांठी । ज्
978    कोण या पुरुषार्थाची गति ।
979    कोण येथें रिता गेला । जो
980    कोण वेची वाणी । आतां क्षु
981    कोण साक्षीविण । केलें उद्
982    कोण होईंल आतां संसारपांगि
983    कोणा एकाचिया पोरें केली आ
984    कोणा चिंता आड । कोणा लोकल
985    कोणा पुण्या फळ आलें । आजि
986    कोणा पुण्यें यांचा होईन स
987    कोणा मुखें ऐसी ऐकेन मी मा
988    कोणा ही केंडावें हा आम्हा
989    कोणाचिया न पडों छंदा । गो
990    कोणाचें चिंतन करूं ऐशा का
991    कोणापाशीं आतां सांगों मी
992    कोणापाशीं द्यावें माप । आ
993    कोणाशीं विचार करावा सेवटी
994    कोणी निंदा कोणी वंदा । आम
995    कोणी सुना कोणी लेंकी । को
996    कोणे गांवीं आहे सांगा हा
997    कोण्या काळें येईंल मना ।
998    कोपोनियां पिता बोले प्रल्
999    कोरडिया ऐशा सारून गोष्टी
1000    कोरडिया गोष्टी नावडती मना
1001    कोरड्या गोठी चटक्या बोल ।
1002    कौडीकौडीसाटीं फोडिताती शि
1003    कौतुकाची सृष्टी । कौतुकें
1004    कौलें भरियेली पेंठ । निग्
1005    क्या कहुं नहीं बुझत लोका
1006    क्या गाऊं कोईं सुननवाला ।
1007    क्या मेरे राम कवन सुख सार
1008    क्षणक्षणा हा चि करावा विच
1009    क्षणक्षणां जीवा वाटतसे खं
1010    क्षणक्षणां सांभाळितों । स
1011    क्षमाशस्त्र जया नराचिया ह
1012    क्षर अक्षर हे तुमचे विभाग
1013    क्षरला सागर गंगा ओघीं मिळ
1014    क्षीर मागे तया रायतें वाढ
1015    क्षुधा तृषा कांहीं सर्वथा
1016    क्षुधारथी अन्नें दुष्काळे
1017    क्षुधेलिया अन्न । द्यावें
1018    क्षेम देयाला हो । स्फुरता
1019    क्षेम मायबाप पुसेन हें आध
1020    क्षोभ आणि कृपा मातेची समा
1021    खडा रवाळी साकर । जाला नाम
1022    खद्योतें फुलविलें रविपुढे
1023    खरें बोले तरी । फुकासाठीं
1024    खळा सदा क्षुद्रीं दृष्टी
1025    खादलें च खावें वाटे । भेट
1026    खावें ल्यावें द्यावें । ज
1027    खिस्तीचा उदीम ब्राम्हण कल
1028    खुंटोनियां दोरी आपणियांपा
1029    खेळ नव्हे बरा इंद्र कोपलि
1030    खेळतां न भ्यावें समर्थाच्
1031    खेळतों ते खेळ पायांच्या प
1032    खेळींमेळीं आले घरा गोपीना
1033    खेळों मनासवें जीवाच्या सं
1034    खेळों लागलों सुरकवडी । मा
1035    खोंकरी आधन होय पाकसिद्धी
1036    खोट्याचा विकरा । येथें नव
1037    खोल ओले पडे तें पीक उत्तम
1038    गंगा आली आम्हांवरि । संतप
1039    गंगा गेली सिंधुपाशीं । जर
1040    गंगा न देखे विटाळ । तें च
1041    गंगाजळा पाहीं पाठी पोट ना
1042    गंधर्वनगरीं क्षण एक राहाव
1043    गजइंद्र पशु आप्तें मोकलिल
1044    गजेंद्र तो हस्ती सहस्र वर
1045    गणेश सारजा करिती गायना ।
1046    गति अधोगति मनाची युक्ति ।
1047    गयाळाचें काम हिताचा आवारा
1048    गरुडटके दिंडी पताकांचे भा
1049    गरुडावरि बैसोनि येतो जगजे
1050    गर्जत जावें नामावळी । प्र
1051    गर्भा असतां बाळा । कोण पा
1052    गव्हांच्या घुगर्‍या । नाच
1053    गव्हाराचें ज्ञान अवघा रजो
1054    गांठोळीस धन भाकावी करुणा
1055    गाईंन ओंविया पंढरिचा देव
1056    गाऊं नेणें कळा कुसरी । का
1057    गाऊं नेणें परी मी कांहीं
1058    गाऊं वाणूं तुज विठो तुझा
1059    गाजराची पुंगी । तैसे नवे
1060    गाढव शृंगारिलें कोडें । क
1061    गाढवाचे अंगीं चंदनाची उटी
1062    गातां आइकतां कांटाळा जो क
1063    गाती ओंव्या कामें करितां
1064    गातों नाचतों आनंदें । टाळ
1065    गाबाळाचे ग्रंथीं कां रे प
1066    गायत्री विकोन पोट जे जाळि
1067    गायें नाचें वायें टाळी ।
1068    गावलोकिकाहीं लावियेलें पि
1069    गासी तरि एक विठ्ठल चि गाई
1070    गुणा आला ईटेवरी । पीतांबर
1071    गुणांचा चि सांटा । करूं न
1072    गुणांचे आवडी वाचेचा पसरू
1073    गुरुकृपे मज बोलविलें देवे
1074    गुरुचिया मुखें होइल ब्रम्
1075    गुरुपादाग्रींचें जळ । त्य
1076    गुरुमार्गामुळें भ्रष्ट सर
1077    गुरुशिष्यपण । हें तों अधम
1078    गुळ सांडुनि गोडी घ्यावी ।
1079    गुळें माखोनियां दगड ठेविल
1080    गेला कोठें होता कोठुनियां
1081    गेले पळाले दिवस रोज । काय
1082    गोकुळींची गती कोण जाणे पर
1083    गोकुळीच्या सुखा । अंतपार
1084    गोड जालें पोट धालें । अवच
1085    गोड नांवें क्षीर । परी सा
1086    गोदे कांठीं होता आड । करू
1087    गोपाळ प्रीतीनें कैसे विनव
1088    गोपाळां उभडु नावरे दुःखाच
1089    गोपाळांचें कैसें केलें सम
1090    गोपीचंदन मुद्रा धरणें । आ
1091    गोमट्या बीजाचीं फळें ही ग
1092    गोविंद गोविंद । मना लागलि
1093    गोविंद भ्रतार गोविंद मुळह
1094    गोविंदाचें नाम गोड घेतां
1095    गोविंदावांचोनि वदे ज्याची
1096    गोहो यावा गांवा । ऐसे नवस
1097    ग्रंथाचे अर्थ नेणती हे खळ
1098    ग्रासोग्रासीं भाव । तरी द
1099    घटीं अलिप्त असे रवि । अग्
1100    घरोघरीं अवघें जालें ब्रम्
1101    घरोघरीं बहु जाले कवि । ने
1102    घातला दुकान । देती आलियास
1103    घातला दुकान । पढीये तैसा
1104    घालिती पव्हया । वाटे अनाथ
1105    घालुनियां मापीं । देवभक्त
1106    घालूनि लोळणी पडिलों अंगणी
1107    घालूनियां कास । बळें आलों
1108    घालूनियां ज्योती । वाट पा
1109    घालूनियां मध्यावर्ती । दा
1110    घेईंन मी जन्म याजसाठीं दे
1111    घेऊं नये तैसें दान । ज्या
1112    घेतां आणिकांचा जीव । तेव्
1113    घेसी तरी घेई संताची भेटी
1114    घोंगडियांचा पालट केला । म
1115    घोंगडियांची एकी राशी । त्
1116    घोंगडियास घातली मिठी । न
1117    घोंगडें नेलें सांगों मी क
1118    घोंटवीन लाळ ब्रम्हज्ञान्य
1119    घ्या रे भाईं प्या रे भाईं
1120    घ्या रे लुटी प्रेम सुख ।
1121    घ्यावी तरी घ्यावी उदंड चि
1122    चंचळीं चंचळ निश्चळीं निश्
1123    चंदन तो चंदनपणें । सहज गु
1124    चंदनाचे गांवीं सर्पांच्या
1125    चक्रफेरीं गळीं गळा । होता
1126    चत्ति तें चिंतन कल्पनेची
1127    चत्तिाचा चाळक । त्याचें उ
1128    चत्तिाचें बांधलें जवळी ते
1129    चरणाचा महिमा । हा तो तुझ्
1130    चरणीं नमन सद्ग‍ूच्या पूर्
1131    चरफडें चरफड शोकें शोक होय
1132    चला आळंदीला जाऊं । ज्ञानद
1133    चला जाऊं रे सामोरे । पुढे
1134    चला पंढरीसी जाऊं । रखुमाद
1135    चला वळूं गाईं । दूर अंतरल
1136    चवदा भुवनें लोक तिन्हीं द
1137    चहुंकडूनियां येती ते कलोळ
1138    चाकरीवांचून । खाणें अनुचि
1139    चाड अनन्याची धरी नारायण ।
1140    चातुर्याच्या अनंतकळा । सत
1141    चारी वेद जयासाटीं । त्याच
1142    चारी वेद ज्याची कीर्ती वा
1143    चारी वेद ज्याची कीर्ती वा
1144    चाल घरा उभा राहें नारायणा
1145    चालवणें काय । ऐसें अंगे म
1146    चालिती आड वाटा । आणिकां द
1147    चालिले सोबती । काय मानिली
1148    चालिलें न वाटे । गाऊनियां
1149    चाले हें शरीर कोणाचिये सत
1150    चालें दंडवत घालीं नारायणा
1151    चावळलें काय न करी बडबड ।
1152    चाहाडाची माता । व्यभिचारी
1153    चिंतनाची जोडी । हा चि लाभ
1154    चिंतनासी न लगे वेळ । सर्व
1155    चिंतनें सरे तो धन्य काळ ।
1156    चिंतले पावलीं जयां कृष्णभ
1157    चिंता ते पळाली गोकुळाबाहे
1158    चिंता नाहीं गांवीं विष्णु
1159    चिंतामणिदेवा गणपतीसी आणा
1160    चित मिले तो सब मिले । नहि
1161    चितसुं चित जब मिले । तब त
1162    चित्त गुंतलें प्रपंचें ।
1163    चित्त तुझ्या पायीं । ठेवु
1164    चित्त शुद्ध तरी शत्रु मित
1165    चित्ता ऐसी नको देऊं आठवण
1166    चित्ता मिळे त्याचा संग रु
1167    चित्ती घेऊनियां तू काय दे
1168    चित्ती नाहीं आस । त्याचा
1169    चित्तीं तुझे पाय डोळां रू
1170    चित्तीं धरीन मी पाउलें सक
1171    चित्तीं बैसलें चिंतन । ना
1172    चिन्हें उमटताती अंगीं । श
1173    चिरगुटें घालूनि वाढविलें
1174    चुकलिया आम्हां करितसां दं
1175    चुकलिया ताळा । वाती घालुन
1176    चुकली ते वाट । पुढें सांप
1177    चुकलों या ऐशा वर्मा । तरी
1178    चुराचुराकर माखन खाया । गौ
1179    चोर टेंकाचे निघाले चोरी ।
1180    चोरटें सुनें मारिलें टाळे
1181    चोराचिया धुडका मनीं । वसे
1182    चोरासी चांदणें वेश्येसी स
1183    छोडे धन मंदिर बन बसाया ।
1184    जग अमंगळ । लागे देखतां वि
1185    जग अवघें देव । मुख्य उपदे
1186    जग ऐसें बहुनांवें । बहुना
1187    जग चले उस घाट कोन जाय । न
1188    जग तरि आम्हां देव । परि ह
1189    जगा काळ खाय । आम्ही माथां
1190    जगाचा हा बाप दाखविलें माय
1191    जगीं ऐसा बाप व्हावा । ज्य
1192    जगीं कीर्ति व्हावी । म्हण
1193    जगीं ब्रम्हक्रिया खिस्तीच
1194    जगीं मान्य केलें हा तुझा
1195    जडलों तों आतां पायीं । हो
1196    जन तरी देखें गुंतलें प्रप
1197    जन देव तरी पायां चि पडावे
1198    जन पूजी याचा मज कां आभार
1199    जन मानविलें वरी बाह्यात्क
1200    जन हें सुखाचें दिल्याघेतल
1201    जननिया बाळका रे घातलें पा
1202    जननी हे म्हणे आहा काय जाल
1203    जनाचिया मना जावें कासियेस
1204    जनीं जनार्दन ऐकतों हे मात
1205    जन्म मृत्यू फार जाले माझ्
1206    जन्ममरणांची कायसी चिंता ।
1207    जन्ममरणांची विसरलों चिंता
1208    जन्मा आलियाचा लाभ । पद्मन
1209    जन्मा आलों त्याचें । आजि
1210    जन्मा येउनि काय केलें । त
1211    जन्मा येऊन उदार जाला । उद
1212    जन्मा येऊनि कां रे निदसुर
1213    जन्मा येऊनि तया लाभ जाला
1214    जन्मा येणें घडे पातकाचे म
1215    जन्मांतरिंचा परिट न्हावी
1216    जन्मांतरीं शुद्ध नाहीं आच
1217    जन्मोजन्मीं दास । व्हावें
1218    जन्मोजन्मींची संगत । भेटी
1219    जप तप ध्यान न लगे धारणा ।
1220    जपाचें निमत्ति झोपेचा पसर
1221    जयजय म्हणा राम । हातें टा
1222    जया शिरीं कारभार । बुद्धि
1223    जयाचिये द्वारीं सोन्याचा
1224    जयाचिये वाचे नये हा विठ्ठ
1225    जयापासोनि सकळ । महीमंडळ ज
1226    जयासी नावडे वैष्णवांचा सं
1227    जये ठायीं आवडी ठेली । मज
1228    जयेवेळीं चोरूनियां नेलीं
1229    जरा कर्णमूळीं सांगों आली
1230    जरि न भरे पोट । तरि सेवूं
1231    जरि हा हो कृपा करिल नाराय
1232    जरि हे आड यती लाज । कैसें
1233    जरी आलें राज्य मोळविक्या
1234    जरी तुझा मज नसता आधार । क
1235    जळती कीर्तनें । दोष पळतील
1236    जळातें संचित । ऐसी आहे धर
1237    जळालें तें बाहए सोंग । अं
1238    जळो आतां नांव रूप । माझें
1239    जळो ते जाणींव जळो ते शाहा
1240    जळो माझें कर्म वायां केली
1241    जळों अगी पडो खान । नारायण
1242    जळों त्याचें तोंड । ऐसी क
1243    जळोजळो तें गुरुपण । जळोजळ
1244    जळोत तीं येथें उपजविती अं
1245    जवळी नाहीं चित्ति । काय म
1246    जा रे तुम्ही पंढरपुरा । त
1247    जाऊं देवाचिया गांवां । दे
1248    जाऊनियां तीर्था काय तुवां
1249    जागा घरटी फिरे तस्कराची द
1250    जाणतें लेकरूं । माता लागे
1251    जाणतों समये । परि मत कामा
1252    जाणपण बरें देवाचे शिरीं ।
1253    जाणवलें इंद्रा चरित्र सकळ
1254    जाणसी उचित । पांडुरंगा धर
1255    जाणावें ते काय नेणावें ते
1256    जाणावें तें सार । नाहीं त
1257    जाणिवेच्या भारें चेंपला उ
1258    जाणे अंतरिंचा भाव । तो चि
1259    जाणे त्याचें वर्म नेणे त्
1260    जाणे वर्तमान । परि तें न
1261    जाणों नेणों काय । चित्तीं
1262    जाणोनि अंतर । टाळिसील करक
1263    जाणोनि नेणतें करीं माझें
1264    जातां पंढरीच्या मार्गा ।
1265    जातिविजातीची व्हावयासि भे
1266    जाती पंढरीस । म्हणे जाईंन
1267    जातीचा पाईंक ओळखे पाइका ।
1268    जातीचा ब्राम्हण । न करिता
1269    जातीची शिंदळी । तिला कोण
1270    जातीचें तें चढे प्रेम । प
1271    जाय जाय तूं पंढरी । होय ह
1272    जाय तिकडे लागे पाठीं । ना
1273    जाय परतें काय आणिला कांटा
1274    जाय फाकोनियां निवडितां गा
1275    जायांचें अंगुलें लेतां ना
1276    जायाचे अळंकार । बुडवूनि ह
1277    जायाचें शरीर जाईंल क्षणां
1278    जाला कवतुक करितां रोकडें
1279    जाला प्रेतरूप शरीराचा भाव
1280    जाला हा डांगोरा । मुखीं ल
1281    जालासि पंडित पुराण सांगसी
1282    जालिया दर्शन करीन मी सेवा
1283    जाली गाढवी दुधाळ । महिमा
1284    जाली हरिकथा रंग वोरसला ।
1285    जाली होती काया । बहु मळीन
1286    जाले आतां सांटे । कासयाचे
1287    जाले समाधान । तुमचे धरिले
1288    जालें पीक आम्हां अवघा सुक
1289    जालें भांडवल । अवघा पिकला
1290    जालों आतां दास । माझी पुर
1291    जालों आतां दास । माझे तोड
1292    जालों जीवासी उदार । त्यास
1293    जालों तंव साचें । दास राह
1294    जालों द्वारपाळ । तुझें रा
1295    जालों निर्भर मानसीं । म्ह
1296    जालों बळिवंत । होऊनियां श
1297    जालों म्हणती त्याचें मज व
1298    जालों स्वयें कृष्ण आठव हा
1299    जाळा तुम्ही माझें जाणतें
1300    जाळें घातलें सागरीं । बिं
1301    जावें बाहेरी हा नाठवे विच
1302    जिंकावा संसार । येणें नां
1303    जिकडे जाय तिकडे सवें । आत
1304    जिकडे पाहे तिकडे देव । ऐस
1305    जिकडे पाहें तिकडे उभा । अ
1306    जिचें पीडे बाळ । प्राण तय
1307    जिव्हा जाणे फिकें मधुर क्
1308    जिव्हे जाला चळ । नेये अवस
1309    जिहीं तुझी कास भावें धरिय
1310    जींवीचा जिव्हाळा । पाहों
1311    जीव खादला देवत । माझा येण
1312    जीव जीती जीवना संगें । मत
1313    जीव तो चि देव भोजन ते भक्
1314    जीवन उपाय । वैदेवाणी तुझे
1315    जीवनावांचूनि तळमळी मासा ।
1316    जीवभाव त्याचा गेला अभिमान
1317    जीवाचें जीवन अमृताची तनु
1318    जीविता तो माझा पिता । उखत
1319    जीवित्व तें किती । हें चि
1320    जीवींचें कां नेणां । परि
1321    जीवें जीव नेणे पापी सारिक
1322    जीवें व्हावें साटी । पडे
1323    जुंझायाच्या गोष्टी ऐकतां
1324    जुंझार ते एक विष्णुदास जग
1325    जुनाट हें धन अंत नाहीं पा
1326    जे केली आळी ते अवघी गेली
1327    जे गाती अखंड विठ्ठलाचे गी
1328    जे दोष घडले न फिटे करितां
1329    जें जें केलें तें तें साह
1330    जें जें मना वाटे गोड । ते
1331    जें ज्याचें जेवण । तें चि
1332    जेंजें होआवें संकल्पें ।
1333    जेजे आळी केली तेते गेली व
1334    जेजे कांहीं मज होईल वासना
1335    जेणें तुज जालें रूप आणि न
1336    जेणें नाहीं केलें आपुलें
1337    जेणें माझें चित्त राहे तु
1338    जेणें माझें हित होइल तो उ
1339    जेणें वाढे अपकीर्ति । सर्
1340    जेणें वेळ लागे । ऐसें सां
1341    जेणें होय हित । तें तूं ज
1342    जेथें आठवती स्वामीचे ते प
1343    जेथें कीर्तन करावें । तेथ
1344    जेथें जातों तेथें तू माझा
1345    जेथें जातों तेथें पडतो मत
1346    जेथें जेथें जासी । तेथें
1347    जेथें देखें तेथें उभा । अ
1348    जेथें देखें तेथें तुझी च
1349    जेथें पाहें तेथें कांडिती
1350    जेथें माझी दृष्टि जाय । त
1351    जेथें माझी दृष्टि राहिली
1352    जेथें लIमीचा वास । गंगा आ
1353    जैशा तुम्ही दुरी आहां । त
1354    जैसा अधिकार । तैसें बोलाव
1355    जैसा तैसा आतां । मज प्रमा
1356    जैसा निर्मळ गंगाओघ । तैसा
1357    जैसी तैसी तरि वाणी । मना
1358    जैसीं तैसीं तरी । शरणागते
1359    जैसें चित्ती जयावरी । तैस
1360    जैसें तैसें बाळ मातेसी आव
1361    जैसें तैसें राहे देवाचें
1362    जैसें दावी तैसा राहे । तर
1363    जो का निर्गुण निराकार । त
1364    जो भक्तांचा विसावा । उभा
1365    जो मानी तो देईल काई । न म
1366    जो या गेला पंढरपुरा । आणी
1367    जों जों घ्यावा सोस । माझे
1368    जोडिले अंजुळ । असें दानउत
1369    जोडिलें तें आतां न सरे सा
1370    जोडी कोणांसाटीं । एवढी कर
1371    जोडीच्या हव्यासें । लागे
1372    जोडोनियां कर । उभा राहिलो
1373    जोडोनियां धन उत्तम वेव्हा
1374    ज्ञानियांचा गुरु राजा महा
1375    ज्ञानियांचे घरीं चोजवितां
1376    ज्या ज्या आम्हांपाशीं होत
1377    ज्यां जैसी आवडी त्यां तैस
1378    ज्यांच्या संगें होतों पडि
1379    ज्याचा ऐसा अनुभव । विश्व
1380    ज्याची जया आस । तयाजवळी त
1381    ज्याचे गर्जतां पवाडे । कळ
1382    ज्याचे गर्जतां पवाडे । श्
1383    ज्याचे गांवीं केला वास ।
1384    ज्याचे माथां जो जो भार ।
1385    ज्याचें जया ध्यान । तें च
1386    ज्याचें जैसें भावी मन । त
1387    ज्याणें ज्याणें जैसें ध्य
1388    ज्याने आड यावें कांहीं ।
1389    ज्यावें हीनपणें । कासयाच्
1390    ज्यासी आवडी हरिनामांची ।
1391    ज्यासी नावडे एकादशी । तो
1392    ज्यासी विषयाचें ध्यान । त
1393    ज्वरल्यासी काढा औषध पाचन
1394    झंवविली महारें । त्याची व
1395    झड मारोनियां बैसलों पंगती
1396    झरा लागला सुखाचा । ऐसा मा
1397    झांकूनियां नेत्र काय जपतो
1398    झाडा वरपोनि खाऊनियां पाला
1399    टळिा टोपी उंच दावी । जगीं
1400    टाळ दिडी हातीं । वैकुंठीं
1401    ठकिलें काळा मारिली दडी ।
1402    ठाकलोंसें द्वारीं । उभें
1403    ठाव तुम्हांपाशीं । जाला आ
1404    ठाव देऊनिया राखें पायापास
1405    ठाव नाहीं बुड । घरें वसवि
1406    ठेवा जाणीव गुंडून । येथें
1407    ठेविलें जतन । करूनियां नि
1408    ठेवूनि इमान राहिलों चरणीं
1409    ठेवूनियां डोईं । पायीं जा
1410    डगमगी मन निराशेच्या गुणें
1411    डळमळिला मेरु आणि तो मांदा
1412    डिवेना डसेना बुझेना निर्म
1413    डोळां भरिलें रूप । चित्ता
1414    डोळियां पाझर कंठ माझा दाट
1415    डोळियांचें दैव आजि उभें ठ
1416    डोळ्यामध्यें जैसें कणु ।
1417    डौरलों भक्तिसुखें । सेवूं
1418    ढालतलवारे गुंतले हे कर ।
1419    ढेंकणाचे संगें हिरा जो भं
1420    ढेंकणासी बाज गड । उतरचढ क
1421    तक्र शिष्या मान । दुग्धा
1422    तजिलें भेटवी आणूनि वासना
1423    तटाचे जातीला नाहीं भीड भा
1424    तडामोडी करा । परि उत्तम त
1425    तन मन धन दिलें पंढरिराया
1426    तप तीर्थ दान व्रत आचरण ।
1427    तपाचे सायास । न लगे घेणें
1428    तपासी तें मन करूं पाहे घा
1429    तया घडले सकळ नेम । मुखीं
1430    तयांसवें करी काला दहींभात
1431    तयासी नेणतीं बहु आवडती ।
1432    तरले ते मागें आपुलिया सत्
1433    तरलों म्हणऊनि धरिला ताठा
1434    तरि कां पवाडे गर्जती पुरा
1435    तरि कां मागें वांयां कीर्
1436    तरि च जन्मा यावें । दास व
1437    तरि च हा जीव संसारीं उदास
1438    तरि च होय वेडी । नग्न होय
1439    तरी कां वोळगणे । राजद्वार
1440    तरी च हीं केलीं । दानें व
1441    तरी सदा निर्भर दास । चिंत
1442    तरी हांव केली अमुपा व्याप
1443    तरीं आम्ही तुझी धरियेली क
1444    तरीं च म्यां देवा । साटी
1445    तरीं भलें वांयां गेलों ।
1446    तरुवर बीजा पोटीं । बीज तर
1447    तळमळी चित्ती दर्शनाची आशा
1448    तळि एक अर्ध राई । सीतबुंद
1449    तांतडीनें आम्हां धीर चि न
1450    तांबगी हें नाणें न चले खर
1451    ताकें कृपण तो जेवूं काय घ
1452    तातडीची धांव अंगा आणि भाव
1453    तान्हे तान्ह प्याली । भूक
1454    तापल्यावांचून नव्हे अळंका
1455    तामसाचीं तपें पापाची सिदो
1456    तारिलीं बहुतें चुकवूनि घा
1457    तारी ऐसे जड । उदकावरी जो
1458    तारुण्याच्या मदें न मनी क
1459    तारूं लागलें बंदरीं । चंद
1460    तिन्ही लोक ॠणें बांधिले ज
1461    तिहीं ताळीं हेचि हाक । म्
1462    तिहीं त्रिभुवनीं । आम्ही
1463    तीथाअची अपेक्षा स्थळीं वा
1464    तीर देखोनियां यमुनेचें जळ
1465    तीर्थ जळ देखे पाषाण प्रति
1466    तीर्थांचे मूळ व्रतांचें फ
1467    तीर्थाचिये आस पंथ तो निट
1468    तीर्थाटणें एकें तपें हुंब
1469    तीर्थे फळती काळें जन्में
1470    तुका इच्छा मीटइ तो । काहा
1471    तुका उतरला तुकीं । नवल जा
1472    तुका और मिठाईं क्या करूं
1473    तुका कुटुंब छोरे रे । लरक
1474    तुका दास तिनका रे । रामभज
1475    तुका दास रामका । मनमे एक
1476    तुका पंखिबहिरन मानुं । बो
1477    तुका प्रीत रामसुं । तैसी
1478    तुका मार्य़ा पेटका । और न
1479    तुका मिलना तो भला । मनसुं
1480    तुका म्हणे पुन्हा न येती
1481    तुका म्हणे सुख घेतलें गोप
1482    तुका राम बहुत मिठा रे । भ
1483    तुका रामसुं चित बांध राखू
1484    तुका वेडा अविचार । करी बड
1485    तुका संगत तीन्हसें कहिये
1486    तुका सुरा नहि सबदका रे ।
1487    तुका सुरा बहुत कहावे । लड
1488    तुकाप्रभु बडो न मनूं न मा
1489    तुज करितां होती ऐसे । मूढ
1490    तुज करितां होय ऐसें कांही
1491    तुज काय करूं मज एक सार ।
1492    तुज केलिया नव्हे ऐसें काई
1493    तुज घालोनियां पूजितों संप
1494    तुज जाणें तानें नाहीं पां
1495    तुज ते सवे आहे ठावें । घ्
1496    तुज दिला देह । आजूनि वागव
1497    तुज दिलें आतां करीं यत्न
1498    तुज न करितां काय नव्हे एक
1499    तुज न भें मी कळिकाळा । मज
1500    तुज नाहीं शक्ति । काम घेस
1501    तुज पाहातां समोरी । दृष्ट
1502    तुज पाहावें हे धरितों वास
1503    तुज मज ऐसी परी । जैसे तरं
1504    तुज मज नाहीं भेद । केला स
1505    तुज म्हणतील कृपेचा सागर ।
1506    तुजऐसा कोणी न देखें उदार
1507    तुजकरितां होतें आनाचें आन
1508    तुजलागीं माझा जीव जाला पि
1509    तुजवांचून कोणा शरण । जाऊं
1510    तुजविण कोणां । शरण जाऊं न
1511    तुजविण चाड आणिकांची कांही
1512    तुजविण देवा । कोणा म्हणे
1513    तुजविण सत्ता । नाहीं वाचा
1514    तुजविणं कांहीं । स्थिर रा
1515    तुजवीण तीळभरी रिता ठाव ।
1516    तुजवीण मज कोण आहे देवा ।
1517    तुजशीं संबंध चि खोटा । पर
1518    तुजसवें आम्हीं अनुसरलों अ
1519    तुझा दास ऐसा म्हणती लोकपा
1520    तुझा दास मज म्हणती अंकित
1521    तुझा भरवसा आम्हां । फार ह
1522    तुझा म्हणऊनि जालों उतराईं
1523    तुझा म्हणविलों दास । केली
1524    तुझा म्हणवून तुज नेणें ।
1525    तुझा म्हणोनियां दिसतों गा
1526    तुझा विसर नको माझिया जीवा
1527    तुझा शरणागत जालों मी अंकि
1528    तुझा संग पुरे संग पुरे ।
1529    तुझाठायीं ओस । दोन्ही पुण
1530    तुझिया दासांचा हीन जालों
1531    तुझिया नामाचा विसर न पडाव
1532    तुझिया पाळणा ओढे माझें मन
1533    तुझिया विनोदें आम्हांसी म
1534    तुझी कीर्ती सांगों तुजपुढ
1535    तुझी माझी आहे जुनी सोयरीक
1536    तुझीं वर्में आम्हां ठावीं
1537    तुझे दारींचा कुतरा । नको
1538    तुझे नामें दिनानाथा । आम्
1539    तुझे पाय माझी काशी । कोण
1540    तुझे पाय माझे राहियेले चि
1541    तुझे पाय माझें भाळ । एकत्
1542    तुझे पोटीं ठाव । व्हावा ऐ
1543    तुझे मजपाशीं मन । माझी ये
1544    तुझे म्हणों आम्हां । मग उ
1545    तुझें अंगभूत । आम्ही जाणत
1546    तुझें नाम गाऊं आतां । तुझ
1547    तुझें नाम गाया न सोपें डव
1548    तुझें नाम गोड नाम गोड । प
1549    तुझें नाम पंढरिनाथा । भाव
1550    तुझें नाम माझे मुखी असो द
1551    तुझें नाम मुखीं तयासी विप
1552    तुझें नाम मुखीं न घेतां आ
1553    तुझें प्रेम माझ्या हृदयीं
1554    तुझें म्हणवितां काय नास ज
1555    तुझें रूप पाहतां देवा । स
1556    तुझें वर्म आम्हां कळों आल
1557    तुझें वर्म हातीं । दिलें
1558    तुझ्या नामाची आवडी । आम्ह
1559    तुझ्या रूपें माझी काया भर
1560    तुटे मायाजाळ विघडे भवसिंध
1561    तुमचिये दासींचा दास करूनि
1562    तुमची तों भेटी नव्हे ऐसी
1563    तुमचे स्तुतियोग्य कोटें म
1564    तुमच्या पाळणा ओढतसे मन ।
1565    तुम्हां आम्हां उरी तोंवरी
1566    तुम्हां आम्हां जंव जालिया
1567    तुम्हां आम्हां तुटी होईंल
1568    तुम्हां आम्हां सरी । येथे
1569    तुम्हां आम्हांसवें न पडाव
1570    तुम्हां उद्धरणें फार । मज
1571    तुम्हां न पडे वेच । माझा
1572    तुम्हां सांगतों कलयुगा फळ
1573    तुम्हांआम्हांसी दरुषण । ज
1574    तुम्हांसाटीं आम्हां आपुला
1575    तुम्हांसी न कळे सांगा काय
1576    तुम्हांसी हें अवघें ठावें
1577    तुम्ही आम्ही भले आतां । ज
1578    तुम्ही कांटाळलां तरी । आम
1579    तुम्ही तों सदैव । आधरपणें
1580    तुम्ही पाय संतीं । माझे ठ
1581    तुम्ही बैसलेती निर्गुणाचे
1582    तुम्ही माझा देवा करिजे अं
1583    तुम्ही येथें पाठविला धरणे
1584    तुम्ही विश्वनाथ । दीनरंक
1585    तुम्ही संत मायबाप कृपावंत
1586    तुम्ही संतजनीं । माझी करा
1587    तुम्ही सनकादिक संत । म्हण
1588    तुम्ही साधु संत कैवल्यसाग
1589    तुळसीवृंदावनीं उपजला कांद
1590    तू आम्हां सोयरा सज्जन सां
1591    तूं कृपाळू माउली आम्हां द
1592    तूं पांढरा स्पटिक मणी । क
1593    तूं माउलीहून मयाळ चंद्राह
1594    तूं माझा कोंवसा । परी न क
1595    तूं माझा मायबाप सकळ वित्त
1596    तूं माझी माउली तूं माझी स
1597    तूं श्रीयेचा पति । माझी ब
1598    ते काय पवाडे नाहीं म्यां
1599    ते चि करीं मात । जेणें हो
1600    तें च किती वारंवार । बोलो
1601    तेणें वेशें माझीं चोरिलीं
1602    तेणें सुखें माझें निवालें
1603    तेथें सुखाची वसति । गाती
1604    तेरा दिवस जाले नश्चिक्र क
1605    तेव्हां धालें पोट बैसलों
1606    तेव्हां होतों भोगाधीन । त
1607    तैसे नहों आम्ही विठ्ठलाचे
1608    तो चि प्रसंग आला सहज । गु
1609    तो चि लटिक्यामाजी भला । म
1610    तो बोले कोमळ निष्ठ‍ साहोन
1611    तो या साच भावें न कळे चि
1612    तों च हीं क्षुल्लकें सखीं
1613    तोंडें खाये फार । पादे बो
1614    तोंडें बोलावें तें तरी वा
1615    तोंवरि तोंवरि जंबुक करि ग
1616    तोंवरि तोंवरि शोभतील गारा
1617    तोंवरी म्यां त्यास कैसें
1618    तोडुनि पुष्पवटिका फळवृक्ष
1619    त्या हरिदासांची भेटी घेता
1620    त्यांचिया चरणां माझें दंड
1621    त्यांसि राखे बळें आपुले ज
1622    त्याग तरी ऐसा करा । अहंका
1623    त्यागें भोग माझ्या येतील
1624    त्रासला हा जीव संसारींच्य
1625    त्राहे त्राहे सोडवीं अनंत
1626    त्रिपुटीच्या योगें । कांह
1627    त्रिविधकर्माचे वेगळाले भा
1628    त्रुशाकाळें उदकें भेटी ।
1629    त्रैलोकींचा नाथ सकळांचा आ
1630    थडियेसी निघतां पाषाणांच्य
1631    थुंकोनियां मान । दंभ करित
1632    थोडे तुम्ही मागें होती उद
1633    थोर अन्याय केला तुझा अंत
1634    थोर ती गळाली पाहिजे अहंता
1635    दंड अन्यायाच्या माथां । द
1636    दगडाच्या देवा बगाड नवस ।
1637    दधिमाझी लोणी जाणती सकळ ।
1638    दया क्षमा शांति । तेथें द
1639    दर्दुराचें पिलुं म्हणे रा
1640    दर्पणासी बुजे । नखटें तों
1641    दर्शनाचें आर्त जीवा । बहु
1642    दसरा दिवाळी तो चि आम्हां
1643    दह्यांचिया अंगीं निघे ताक
1644    दाखवूनि आस । केला बहुतांच
1645    दाटे कंठ लागे डोळियां पाझ
1646    दाढी डोई मुंडी मुंडुनियां
1647    दाता तो एक जाणा । नारायणा
1648    दामाजीपंताची रसद गुदरली ।
1649    दारिद्रानें विप्र पीडिला
1650    दारीं परोवरी । कुडीं कवाड
1651    दावी वर्म सोपें भाविकां ग
1652    दावूनियां कोणां कांहीं ।
1653    दावूनियां बंड । पुरे न कर
1654    दास जालों हरिदासांचा । बु
1655    दासां सर्व काळ । तेथें सु
1656    दासीचा जो संग करी । त्याच
1657    दासों पाछें दौरे राम । सो
1658    दिक चि या नाहीं संसारसंबं
1659    दिनदिन शंका वाटे । आयुष्य
1660    दिनाचा कृपाळु दुष्टजना का
1661    दिला जीवभाव । तेव्हां सां
1662    दिली चाले वाचा । क्षय माग
1663    दिली मान तरी नेघावी शत्रू
1664    दिली हाक मनें नव्हे ती जत
1665    दिवसा व्यापारचावटी । रात्
1666    दीन आणि दुर्बळांसी । सुखर
1667    दुःखाचिये साटीं तेथें मिळ
1668    दुःखाची संगति । तिच्याठाय
1669    दुःखी होती लोभें करावें त
1670    दुःखें दुभागलें हृदयसंपुष
1671    दुखवलें चत्ति आजिच्या प्र
1672    दुडीवरी दुडी । चाले मोकळी
1673    दुद दहीं ताक पशूचें पाळण
1674    दुधाचे घागरी मद्याचा हा ब
1675    दुधाळ गाढवी जरी जाली पाहे
1676    दुबळें सदैवा । म्हणे नागव
1677    दुर्जनाचा मान । सुखें करा
1678    दुर्जनाची जाती । त्याचे त
1679    दुर्जनाची जोडी । सज्जनाचे
1680    दुर्जनाचें अंग अवघें चि स
1681    दुर्बळा वाणीच्या एक दोनि
1682    दुर्बळाचे हातीं सांपडलें
1683    दुर्बळाचें कोण । ऐके घालू
1684    दुर्बुद्धि ते मना । कदा न
1685    दुर्वासया स्वामी गुंतलों
1686    दुर्वासें निरोप आणिला ये
1687    दुष्ट आचरण ग्वाही माझें म
1688    दुष्ट भूषण सज्जनाचें । अल
1689    दुष्टाचें चत्ति न भिन्ने
1690    दूरि तों चि होतों आपुले आ
1691    देई डोळे भेटी न धरीं संको
1692    देईंल तें उणें नाहीं । या
1693    देऊं कपाट । कीं कोण काळ र
1694    देऊनियां प्रेम मागितलें च
1695    देखण्याच्या तीन जाती । वे
1696    देखत आखों झुटा कोरा । तो
1697    देखिलें तें धरिन मनें । स
1698    देखीचें तें ज्ञान करावें
1699    देखोवेखीं करिती गुरू । ना
1700    देव अवघें प्रतिपादी । वंद
1701    देव आतां आम्हीं केला असे
1702    देव आमचा आमचा । जीव सकळ ज
1703    देव आहे सुकाळ देशीं । अभा
1704    देव कैंचा तया दुरी । भाका
1705    देव गावा ध्यावा ऐसें जाले
1706    देव घ्या कोणी देव घ्या को
1707    देव जडला जाइना अंगा । यास
1708    देव जाणता देव जाणता । आपल
1709    देव जाले अवघे जन । माझे ग
1710    देव तिंहीं बळें धरिला साय
1711    देव तिला आला । गोडगोड जीव
1712    देव तीर्थ येर दिसे जया ओस
1713    देव ते संत देव ते संत । न
1714    देव त्यां फावला गोपाळां ।
1715    देव दयाळ देव दयाळ । साहे
1716    देव धरी नाना सोंगें । नाम
1717    देव निढळ देव निढळ । मूळ न
1718    देव पाहावया करीं वो सायास
1719    देव पाहों देव पाहों । उंच
1720    देव बराडी देव बराडी । घाल
1721    देव बासर देव बासर । असे न
1722    देव भक्तालागीं करूं नेदी
1723    देव भला देव भला । मिळोनि
1724    देव मजुर देव मजुर । नाहीं
1725    देव राखे तया मारील कोण ।
1726    देव वसे चित्तीं । त्याची
1727    देव सखा आतां केलें नव्हे
1728    देव होसी तरी आणिकांतें कर
1729    देवकीनंदनें । केलें आपुल्
1730    देवा आतां ऐसा करीं उपकार
1731    देवा आदिदेवा जगत्रया जीवा
1732    देवा ऐकें हे विनंती । मज
1733    देवा तुज मज पण । पाहों आग
1734    देवा तुजपें माझ्या पूर्वज
1735    देवा बोलें आतां बोला । त्
1736    देवांच्या ही देवा गोपिकां
1737    देवाचा भक्त तो देवासी गोड
1738    देवाचिया वस्त्रा स्वप्नीं
1739    देवाचिये चाडे प्रमाण उचित
1740    देवाचिये पायीं देई मना बु
1741    देवाचिये पायीं वेचों सर्व
1742    देवाचिये माथां घालुनियां
1743    देवाची ते खूण आला ज्याच्य
1744    देवाची पूजा हे भूताचें पा
1745    देवाची भांडारी । आदा विनि
1746    देवाचे घरीं देवें केले चो
1747    देवाचें चरित्र नाठवे सर्व
1748    देवाचें निर्माल्य कोण शिव
1749    देवाचें भजन कां रे न करीस
1750    देवाच्या उद्देशें जेथें ज
1751    देवाच्या निरोपें पिटितों
1752    देवावरिल भार । काढूं नये
1753    देवावरी भार । वृत्ति अयाच
1754    देवासाटीं जाणा तयासी च आट
1755    देवासी अवतार भक्तांसी संस
1756    देवासी तो पुरे एकभाव गांठ
1757    देवासी पैं भांडों एकचत्ति
1758    देवासी लागे सकळांसी पोसाव
1759    देवीं आणि दैतीं सिंधू गुस
1760    देवें दिला देह भजना गोमटा
1761    देवें देऊळ सेविलें । उदक
1762    देह आणि देहसंबंधें निंदाव
1763    देह जाईंल जाईंल । यासी का
1764    देह तंव असे भोगाचे अधीन ।
1765    देह तंव आहे प्रारब्धा अधी
1766    देह तुझ्या पायीं । ठेवूनि
1767    देह नव्हे मी हें सरे । उर
1768    देह निरसे तरी । बोलावया न
1769    देह प्रारब्धा शिरीं । असो
1770    देह मृत्याचें भातुकें । क
1771    देहबुद्धि वसे जयाचियें अं
1772    देहभाव आम्ही राहिलों ठेवू
1773    देहीं असोनियां देव । वृथा
1774    दैत्यभारें पीडिली पृथुवी
1775    दैन्य दुःख आम्हां न येती
1776    दो दिवसांचा पाहुणा चालतो
1777    दोन्ही हात ठेवुनि कटीं ।
1778    दोराच्या आधारें पर्वत चढल
1779    दोष करूनि आम्ही पतित सद्ध
1780    दोहीं बाहीं आम्हां वास ।
1781    दोहींमध्यें एक घडेल विश्व
1782    द्या जी माझा विचारोनियां
1783    द्याल ऐसें दिसे । तुमचें
1784    द्याल ठाव तरि राहेन संगती
1785    द्रव्याचिया कोटी । नये गा
1786    द्वारकेचें केणें आलें या
1787    द्वारपाळ विनंती करी । उभे
1788    द्वेषाचिया ध्यानें हरिरूप
1789    धडकला अग्नि आह्या येती वर
1790    धन मेळवूनि कोटी । सवें नय
1791    धनवंत एक बहिर अंधळे । शुभ
1792    धनवंता घरीं । करी धन चि च
1793    धनवंतालागीं । सर्वमान्यता
1794    धना गुंतलें चित्त माझें म
1795    धनासीं च धन । करी आपण जतन
1796    धनी ज्या पाइका मानितो आपण
1797    धनें वित्तें कुळें । अवघि
1798    धन्य जालों हो संसारीं । आ
1799    धन्य ते पंढरी धन्य भीमाती
1800    धन्य तो ग्राम जेथें हरिदा
1801    धन्य दिवस आजि डोळियां लाध
1802    धन्य दिवस आजि दरुषण संतां
1803    धन्य पुंडलिका बहु बरें के
1804    धन्य बा ह्या ऐशा नारी । घ
1805    धन्य मी मानीन आपुलें संचि
1806    धन्यधन्य ज्यास पंढरीसी वा
1807    धन्या आतां काय करूं । माझ
1808    धन्ये शुद्ध जाती । धरीं ल
1809    धरावा तो बरा । ठाव वसतीचा
1810    धरावें तों भय । अंतरोनि ज
1811    धरितां इच्छा दुरी पळे । प
1812    धरितां ये पंढरीची वाट । न
1813    धरितों वासना परी नये फळ ।
1814    धरियेलीं सोंगें । येणें अ
1815    धरियेलें रूप कृष्ण नाम बु
1816    धरिलीं जीं होतीं चित्तीं
1817    धरिल्या देहाचें सार्थक कर
1818    धरी दोही ठायीं सारखा चि भ
1819    धरूनि पालव असुडीन करें ।
1820    धरूनि हें आलों जीवीं । भे
1821    धरूनियां चाली हांवा । येइ
1822    धरूनियां मनीं बोलिलों संक
1823    धरूनियां सोईं परतलें मन ।
1824    धरोनि दोन्ही रूपें पाळणें
1825    धरोनियां फरश करी । क्तजना
1826    धर्म तो न कळे । काय झांकि
1827    धर्म रक्षावया अवतार घेशी
1828    धर्माचे पाळण । करणें पाषा
1829    धवळलें जगदाकार । आंधार तो
1830    धांव धांव गरुडध्वजा । आम्
1831    धांवा केला धांवा । श्रम ह
1832    धांवा शीघ्रवत । किंवा घ्य
1833    धांवे त्यासी फावे । दुजे
1834    धांवे माते सोईं । बाळ न व
1835    धांवोनियां आलों पहावया मु
1836    धालों सुखें ढेकर देऊं । उ
1837    धिंदधिंद तुझ्या करीन धिंद
1838    धिग तो दुर्जन नाहीं भूतदय
1839    धीर तो कारण एकविधभाव । पत
1840    धीर तो कारण साहे होतो नार
1841    धीर नव्हे मनें । काय तयाप
1842    धेनु चरे वनांतरीं । चत्ति
1843    धोंडएासवें आदळितां फुटे ड
1844    ध्याइन तुझें रूप गाइन तुझ
1845    ध्यानीं ध्यातां पंढरिराया
1846    न करा टांचणी । येथें कांह
1847    न करावी चिंता । भय धरावें
1848    न करावी स्तुति माझी संतजन
1849    न करि त्याचें गांढेपण । न
1850    न करीं उदास । माझी पुरवाव
1851    न करीं तळमळ राहें रे निश्
1852    न करीं तुमची सेवा । बापुड
1853    न करीं पठन घोष अक्षरांचा
1854    न करीं रे मना कांहीं च कल
1855    न कळतां कोणीं मोडियेलें व
1856    न कळसी ज्ञाना न कळसी ध्या
1857    न कळे जी भक्ती काय करूं स
1858    न कळे तत्वज्ञान मूढ माझी
1859    न कळे तें कळों येईंल उगले
1860    न कळे ब्रम्हज्ञान आचार वि
1861    न कळे महिमा वेद मोनावले ।
1862    न कळे माव मुनि मागे एकी अ
1863    न गमे न गमे न गमे हरिविण
1864    न गमेसी जाली दिवसरजनी । र
1865    न घडे मायबापें बाळकाचा घा
1866    न चलवे पंथ वेच नसतां पालव
1867    न देखिजे ऐसें केलें । या
1868    न धरी प्रतिष्ठा कोणाची यम
1869    न पडो आतां हाडीं घाव । मध
1870    न पवीजे तया ठाया । आलों क
1871    न पालटे एक । भोळा भक्त चि
1872    न पालटे जाती जीवाचिये साट
1873    न पाहें माघारें आतां परतो
1874    न पूजीं आणिकां देवां न कर
1875    न बैससी खालीं । सम उभा च
1876    न बोलावें परी पडिला प्रसं
1877    न बोलेसी करा वाचा । उपाधी
1878    न मनावी चिंता । कांहीं मा
1879    न मनावें तैसें गुरूचें वच
1880    न मनीं ते ज्ञानी न मनीं त
1881    न मिळती एका एक । जये नगरी
1882    न म्हणे कवणां सद्धि साधक
1883    न म्हणे वो आम्ही आपुलेनि
1884    न म्हणे साना थोर । दृष्ट
1885    न राहे क्षण एक वैकुंठीं ।
1886    न लगती मज शब्दब्रम्हज्ञान
1887    न लगावी दिठी । माझी तुझे
1888    न लगे चिंता आतां अन्मोन ह
1889    न लगे देवा तुझें आम्हांसी
1890    न लगे देशकाळ । मंत्रविधान
1891    न लगे द्यावा जीव सहज चि ज
1892    न लगे पाहावें अबद्ध वांकड
1893    न लगे मरावें । ऐसा ठाव दि
1894    न लगे मायेसी बाळें निरवाव
1895    न वजावा तो काळ वांयां । म
1896    न वजे वांयां कांहीं ऐकतां
1897    न विचारितां ठायाठाव । काय
1898    न व्हावें तें जालें । तुम
1899    न संगतां तुम्हां कळों येत
1900    न संगावें वर्म । जनीं असो
1901    न संडावा आतां ऐसें वाटे ठ
1902    न संडावा ठाव । ऐसा निश्चय
1903    न सरे भांडार । भरलें वेचि
1904    न सरे लुटितां मागें बहुता
1905    नका घालूं दुध जयामध्यें स
1906    नका दंतकथा येथें सांगों क
1907    नका धरूं कोणी । राग वचनाच
1908    नका मजपाशीं । वदो प्रपंचा
1909    नको आतां पुसों कांहीं । ल
1910    नको ऐसें जालें अन्न । भूक
1911    नको कांहीं पडों ग्रंथाचे
1912    नको घालूं झांसां । मना उप
1913    नको दुष्टसंग । पडे भजनामध
1914    नको देऊं देवा पोटीं हें स
1915    नको धरूं आस व्हावें या बा
1916    नको नको मना गुंतूं मायाजा
1917    नको बोलों भांडा । खीळ घाल
1918    नको ब्रम्हज्ञान आत्मस्थित
1919    नको मज ताठा नको अभिमान ।
1920    नको माझे मानूं आहाच ते शब
1921    नको येऊं लाजे होय तूं परत
1922    नको विद्या वयसा आयुष्य फा
1923    नको सांडूं अन्न नको सेवूं
1924    नटनाट्य तुम्ही केलें याच
1925    नभोमय जालें जळ । एकीं सकळ
1926    नमस्कारी भूतें विसरोनि या
1927    नमावे पाय हें माझें उचित
1928    नमितों या देवा । माझी एके
1929    नमो विष्णुविश्वरूपा मायबा
1930    नमोनमो तुज माझें हें कारण
1931    नम्र जाला भूतां । तेणें क
1932    नये इच्छूं सेवा स्वइच्छा
1933    नये ऐसें बोलों कठिण उत्तर
1934    नये पाहों मुख मात्रागमन्य
1935    नये पुसों आज्ञा केली एकसर
1936    नये वांटूं मन । कांहीं न
1937    नये सोमसरी उपचाराची हरी ।
1938    नये स्तवूं काचें होतें क्
1939    नयो वाचे अनुचित वाणी । नस
1940    नर नारी बाळें अवघा नारायण
1941    नरदेह वांयां जाय । सेवीं
1942    नरस्तुति आणि कथेचा विकरा
1943    नव जातां घरा । आम्ही कोणा
1944    नव्हतियाचा सोस होता । झडो
1945    नव्हती आली सीसा सुरी अथवा
1946    नव्हती ते संत करितां कवित
1947    नव्हती भेटी तों चि बरें ।
1948    नव्हती माझे बोल जाणां हा
1949    नव्हती हीं माझीं जायाचीं
1950    नव्हती हे उसणे बोल । आहाच
1951    नव्हतील जपें नव्हतील तपें
1952    नव्हतें तें कळों आलें । त
1953    नव्हावा तो बरा मुळीं च सं
1954    नव्हे खळवादी मता च पुरता
1955    नव्हे गुरुदास्य संसारियां
1956    नव्हे जोखाईं जोखाईं । माय
1957    नव्हे तुम्हां सरी । येवढे
1958    नव्हे धीर कांहीं पाठवूं न
1959    नव्हे निष्ठावंत तुज काय ब
1960    नव्हे ब्रम्हचर्य बाइलेच्य
1961    नव्हे ब्रम्हज्ञान बोलतां
1962    नव्हे भिडा हें कारण । जाण
1963    नव्हे मतोळ्याचा वाण । नीच
1964    नव्हे मी शाहाणा । तरी म्ह
1965    नव्हे हें कवित्व टांकसाळी
1966    नव्हें कांहीं कवणाचा । भा
1967    नव्हें दास खरा । परि जाला
1968    नव्हें परि म्हणवीं दास ।
1969    नव्हें मी आहाच आशेचें बां
1970    नव्हें मी स्वतंत्र अंगाचा
1971    नव्हें हें गुरुत्व मेघवृष
1972    नव्हेव निग्रह देहासी दंडण
1973    नव्हेसी तूं लांसी । मायां
1974    नव्हो आतां जीवीं कपटवसती
1975    नव्हों आम्ही आजिकालीचीं ।
1976    नव्हों गांढे आळसी । जो तू
1977    नव्हों वैद्य आम्ही अर्थाच
1978    नव्हों सभाधीट । समोर बोला
1979    नसता चि दाउनि भेव । केला
1980    नसतां अधिकार उपदेशासी बळत
1981    नसतों किविलवाणें । कांहीं
1982    नसावें ओशाळ । मग मानिती स
1983    नाइकावे कानीं तयाचे ते बो
1984    नागर गोडें बाळरूप । तें स
1985    नागलें देखोनि चांगलें बोल
1986    नागवूनि एकें नागवीं च केल
1987    नाचतां देखिलीं गाईं वत्से
1988    नाचावेंसें वाटे मना । छंद
1989    नातुडे जो कवणे परी । उभा
1990    नाना मतांतरें शब्दाची वित
1991    नाम आहे जयापाशीं । जेथें
1992    नाम उच्चारितां कंटीं । पु
1993    नाम घेतां उठाउठीं । होय स
1994    नाम घेतां कंठ शीतळ शरीर ।
1995    नाम घेतां न लगे मोल । नाम
1996    नाम घेतां मन निवे । जिव्ह
1997    नाम घेतां वांयां गेलां ।
1998    नाम तारक भवसिंधु । विठ्ठल
1999    नाम दुसी त्याचें नको दरषण
2000    नाम न वदे ज्याची वाचा । त
2001    नाम पावन पावन । त्याहून प
2002    नाम म्हणतां मोक्ष नाहीं ।
2003    नामदेवें केलें स्वप्नामाज
2004    नामधारकासी नाहीं वर्णावर्
2005    नामसंकीर्तन साधन पैं सोपे
2006    नामांचा डांगोरा फिरवीं घर
2007    नामाचा महिमा बोलिलों उत्क
2008    नामाची आवडी तो चि जाणा दे
2009    नामाचे पवाडे बोलती पुराणे
2010    नामाचें चिंतन प्रगट पसारा
2011    नामाचें सामर्थ्य कां रे द
2012    नामाविण काय वाउगी चावट ।
2013    नामासारिखी करणी । हे तों
2014    नारायण आले निजमंदिरासि ।
2015    नारायण भूतीं न कळे जयांसि
2016    नारायणा ऐसा । सेवूं नेणती
2017    नारायणें कंस चाणूर मदिला
2018    नारे तरि काय नुजेडे कोंबड
2019    नावडावें जन नावडावा मान ।
2020    नावडे जें चित्ती । तें चि
2021    नावडे ज्या कथा उठोनियां ज
2022    नाशवंत देह नासेल हा जाणा
2023    नाही काष्ठाचा गुमान । गोव
2024    नाही बळयोग अभ्यास कराया ।
2025    नाहीं आइकत तुम्ही माझे बो
2026    नाहीं आम्हां शत्रु सासुरे
2027    नाहीं आलें भक्तिसुख अनुभव
2028    नाहीं कंटाळलों परि वाटे भ
2029    नाहीं कोणी दिस जात वांयां
2030    नाहीं खंड जाला । माझा तुम
2031    नाहीं गुणदोष लिंपों देत अ
2032    नाहीं घटिका म्हणसी । लाग
2033    नाहीं घाटावें लागत । एका
2034    नाहीं जप तप जीवाची आटणी ।
2035    नाहीं जालें मोल कळे देतां
2036    नाहीं जों वेचलों जिवाचिया
2037    नाहीं तरी आतां कैचा अनुभव
2038    नाहीं तुज कांहीं मागत संप
2039    नाहीं तुझे उगा पडत गळां ।
2040    नाहीं तुम्हां कांहीं लावि
2041    नाहीं तुम्ही केला । अंगीक
2042    नाहीं त्याची शंका वैकुंठन
2043    नाहीं त्रिभुवनीं सुख या स
2044    नाहीं दिलें कधीं कठिण उत्
2045    नाहीं देणें घेणे । गोवी क
2046    नाहीं देवाचा विश्वास । कर
2047    नाहीं देवापाशीं मोक्षाचे
2048    नाहीं नाश हरि आठवितां मुख
2049    नाहीं पाक होत उफराटे चाली
2050    नाहीं भ्यालों तरी पावलों
2051    नाहीं मज कृपा केली पांडुर
2052    नाहीं मज कोणी उरला दुर्जन
2053    नाहीं मागितला । तुम्हां म
2054    नाहीं माथां भार । तुम्ही
2055    नाहीं म्या वंचिला मंत्र क
2056    नाहीं येथें वाणी । सकळां
2057    नाहीं रिकामीक परी वाहे मन
2058    नाहीं रूप नाहीं नांव । ना
2059    नाहीं लाग माग । न देखेंसे
2060    नाहीं लोपों येत गुण । वेध
2061    नाहीं वागवीत जाणिवेचें ओझ
2062    नाहीं विचारीत । मेघ हागनद
2063    नाहीं शब्दाधीन वर्म आहे द
2064    नाहीं संतपण मिळतें हें हा
2065    नाहीं संतांशीं शरण । काय
2066    नाहीं संसाराची चाड । गाऊं
2067    नाहीं सरो येत जोडिल्या वच
2068    नाहीं सरों येत कोरडएा उत्
2069    नाहीं सुगंधाची लागती लावण
2070    नाहीं हानि परी न राहावे न
2071    नाहीं हित ठावें जननीजनका
2072    नाहीं होत भार घातल्या उदा
2073    निंचपण बरवें देवा । न चले
2074    निंदक तो परउपकारी । काय व
2075    निंदा स्तुती करवी पोट । स
2076    निंदावें हें जग । ऐसा भाग
2077    निंबाचिया झाडा साकरेचें आ
2078    निघालें तें अगीहूनि । आता
2079    निघालें दिवाळें । जालें द
2080    निजदास उभा तात्काळ पायापे
2081    निजल्यानें गातां उभा नारा
2082    निजसेजेची अंतुरी । पादलिय
2083    निजों नव्हें सकाळवेळीं ।
2084    नित्य उठोनियां खायाची चिं
2085    नित्य मनासी करितों विचार
2086    निदऩयासी तुम्ही करितां दं
2087    निनांवा हें तुला । नांव स
2088    निरंजनीं आम्हीं बांधियेले
2089    निरांजनीं एकटवाणें । संग
2090    निरोधती परि न मोडे विकार
2091    निरोधाचें मज न साहे वचन ।
2092    निरोप सांगतां । न धरीं भय
2093    निरोपासी वेचे । काय बोलता
2094    निर्वाहापुरतें अन्न आच्छा
2095    निर्वैर व्हावें सर्वभूतां
2096    निर्वैर होणें साधनाचें मू
2097    निवडावें खडे । तरी दळण वो
2098    निवडे जेवण सेवटींच्या घां
2099    निवडोनि वाण काढिले निराळे
2100    निश्चितीनें होतों करुनिया
2101    निष्ठ‍ तो दिसे निराकारपणे
2102    निष्ठ‍ मी जालों अतिवादागु
2103    निष्ठ‍ यासाटीं करितों भाष
2104    निष्ठ‍ा उत्तरीं न धरावा र
2105    निष्ठावंत भाव भक्तांचा स्
2106    निसुर संसार करून । होतों
2107    नीत सांडोनि अवनीत चाले ।
2108    नेघें तुझें नाम । न करीं
2109    नेणतियांसाटीं नेणता लाहान
2110    नेणपणें नाहीं केला हा बोभ
2111    नेणे करूं सेवा । पांडुरंग
2112    नेणे गति काय कवण अधोगति ।
2113    नेणे सुनें चोर पाहुणा माग
2114    नेणें अर्थ कांहीं नव्हती
2115    नेणें काुंफ्कों कान । नाह
2116    नेणें जप तप अनुष्ठान याग
2117    नेणें वर्ण धर्म जीं आलीं
2118    नेणों काय नाड । आला उचित
2119    नेत्र झाकोनियां काय जपतोस
2120    नेत्राची वासना । तुज पाहा
2121    नेदावी सलगी न करावा संग ।
2122    नेदी कळों केल्याविण तें क
2123    नेदी दुःख देखों दासा नारा
2124    नेलें सळेंबळें । चित्तावि
2125    नेसणें आलें होतें गर्‍या
2126    नो बोलावें ऐसें जनासी उत्
2127    पंचभूतांचा गोंधळ । केला ए
2128    पंचभूतांचिये सांपडलों संद
2129    पंचाग्निसाधन करूं धूम्रपा
2130    पंडित तो चि एक भला । नित्
2131    पंडित म्हणतां थोर सुख । प
2132    पंढरपुरींचें दैवत भजावें
2133    पंढरि पुण्यभूमी भीमा दिक्
2134    पंढरी पंढरी । म्हणतां पाप
2135    पंढरी पावन जालें माझें मन
2136    पंढरीचा वारकरी । खेपा वैक
2137    पंढरीचा वास धन्य ते चि प्
2138    पंढरीची वाट पाहें निरंतर
2139    पंढरीची वारी आहे माझे घरी
2140    पंढरीची वारी जयांचिये घरी
2141    पंढरीचे वारकरी । ते अधिका
2142    पंढरीचें बा भूत मोटें । आ
2143    पंढरीये माझें माहेर साजणी
2144    पंढरीस घडे अतित्यायें मृत
2145    पंढरीस जाऊं म्हणती । यम थ
2146    पंढरीस जाते निरोप आइका ।
2147    पंढरीस दुःख न मिळे ओखदा ।
2148    पंढरीसी जा रे आलेनो संसार
2149    पंढरीसी जावें ऐसें माझें
2150    पंधरा दिवसांमाजी साक्षात्
2151    पंधरां दिवसां एक एकादशी ।
2152    पक्षीयाचे घरीं नाहीं सामु
2153    पटे ढाळूं आम्ही विष्णुदास
2154    पडतां जड भारी । दासीं आठव
2155    पडली घोर रजनी । संगी कोणी
2156    पडियेलों वनीं थोर चिंतवनी
2157    पडिला प्रसंग कां मी ऐसा न
2158    पडिलिया ताळा । मग अवघा चि
2159    पडिली हे रूढि जगा परिचार
2160    पडिलों बाहेरि आपल्या कर्त
2161    पडोनियां राहीं । उगा च सं
2162    पढीयंतें मागा पांडुरंगापा
2163    पतित मी पापी शरण आलों तुज
2164    पतितपावना । दिनानाथा नारा
2165    पतितमिरासी । ते म्यां धरि
2166    पतिव्रता ऐसी जगामध्यें मा
2167    पतिव्रता नेणे आणिकांची स्
2168    पतिव्रते आनंद मनीं । सिंद
2169    पतिव्रतेची कीर्ती वाखाणित
2170    पत्र उचटिलें प्रेत्नें ।
2171    पदोपदीं पायां पडणें । करु
2172    पय दधि घृत आणि नवनीत । तै
2173    परउपकारें कायावाचामन । वे
2174    परतें मी आहें सहज चि दुरी
2175    परद्रव्य परकांता । नातळे
2176    परद्रव्य परनारी । अभिळासू
2177    परद्रव्यपरनारीचा अभिळास ।
2178    परपीडक तो आम्हां दावेदार
2179    परमानंदा परमपुरुषोत्तमराम
2180    परमार्थी तो न म्हणावा आपु
2181    परस्त्रीतें म्हणतां माता
2182    पराधीन माझें करूनियां जीण
2183    परि आतां माझी परिसावी विन
2184    परि तो आहे कृपेचा सागर ।
2185    परिमळें काष्ठ ताजवां तुळव
2186    परिस काय धातु । फेडितो नि
2187    परिसाचे अंगें सोनें जाला
2188    परिसें गे सुनेबाई । नको व
2189    परिसोनि उत्तर । जाब देईंज
2190    पर्वकाळीं धर्म न करी नासर
2191    पवित्र तें अन्न । हरिचिंत
2192    पवित्र तें कुळ पावन तो दे
2193    पवित्र तो देह वाणी पुण्यव
2194    पवित्र व्हावया घालीन लोळण
2195    पवित्र होईंन चरित्रउच्चार
2196    पशु ऐसे होती ज्ञानी । चर्
2197    पसरूनि राहिलों बाहो । सोय
2198    पसरोनि मुखें । कैसे धालों
2199    पहा ते पांडव अखंड वनवासी
2200    पहावया तुझा जरि बोलें अंत
2201    पहावा नयनीं विठ्ठल चि एक
2202    पहिली माझी ओवी ओवीन जगत्र
2203    पांडुरंगा आतां ऐका हे विन
2204    पांडुरंगा ऐसा सांडुनि वेव
2205    पांडुरंगा करूं प्रथम नमन
2206    पांडुरंगा कांहीं आइकावी म
2207    पांडुरंगा कृपाळुवा दयावंत
2208    पांडुरंगा तुझे काय वाणूं
2209    पांडुरंगे पांडुरंगे । माझ
2210    पांडुरंगे पाहा खादलीसे रड
2211    पांडुरंगें सत्य केला अनुग
2212    पाइकपणें खरा मुशारा । पाई
2213    पाइकांनीं पंथ चालविल्या व
2214    पाइकीचें सुख पाइकासी ठावे
2215    पाईंक जो जाणे पाइकींनीं भ
2216    पाईंक तो प्रजा राखोनियां
2217    पाईंकपणें जोतिला सिद्धांत
2218    पाचारितां धावे । ऐसी ठायी
2219    पाठवाल तेथें गर्जेन पवाडे
2220    पाठी लागे तया दवडीं दुरी
2221    पाठीलागा काळ येतसे या लाग
2222    पाठीवरी भार । जातो वाहूनि
2223    पाठेळ करितां न साहावे वार
2224    पाडावी ते बरी । गांठी धुर
2225    पाणिपात्र दिगांबरा । हस्त
2226    पाण्या निघाली गुजरी । मन
2227    पात्र शुद्ध चत्ति गोही ।
2228    पानें जो खाईल बैसोनि कथेस
2229    पाप ताप दैन्य जाय उठाउठीं
2230    पाप ताप माझे गुणदोष निवार
2231    पाप पुण्य दोन्ही वाहाती म
2232    पापपुण्यसुखदुःखाचीं मंडळे
2233    पापांचीं संचितें देहासी द
2234    पापाचिया मुळें । जालें सत
2235    पापाची मी राशी । सेवाचोर
2236    पापाची वासना नको दावूं डो
2237    पापिया चांडाळा हरिकथा नाव
2238    पापी तो नाठवी आपुल्या संच
2239    पापी म्हणों तरि आठवितों प
2240    पायरवे अन्न । मग करी क्षी
2241    पाया जाला नारू । तेथें बा
2242    पायां पडावें हें माझें भा
2243    पायां लावुनियां दोरी । भृ
2244    पायांच्या प्रसादें । कांह
2245    पायांपासीं चित्त । तेणें
2246    पाळितों वचन । परि बहु भीत
2247    पाळियेले लळे । माझे विठ्ठ
2248    पाळिलों पोसिलों जन्मजन्मा
2249    पावतों ताडन । तरी हें मोक
2250    पावलों पंढरी वैकुंठभवन ।
2251    पावलों प्रसाद इच्छा केली
2252    पावलों हा देह कागतालिन्या
2253    पाववावें ठाया । ऐसें सवें
2254    पावावे संतोष । तुम्हीं या
2255    पाषाण देव पाषाण पायरी । प
2256    पाषाण परिस भूमि जांबूनद ।
2257    पाषाण प्रतिमा सोन्याच्या
2258    पाषाण फुटती तें दुःख देखो
2259    पाहतां तव एकला दिसे । कैस
2260    पाहा किती आले शरण समान चि
2261    पाहा कैसेकैसे । देवें उद्
2262    पाहा रे हें दैवत कैसें ।
2263    पाहा हो कलिचें महिमान । अ
2264    पाहा हो देवा कैसे जन । भि
2265    पाहातां ठायाठाव । जातो अं
2266    पाहातां रूप डोळां भरें ।
2267    पाहातां हें बरवें जालें ।
2268    पाहातोसी काय । आतां पुढें
2269    पाहुणे घरासी । आजि आले हृ
2270    पाहुनियां ग्रंथ करावें की
2271    पाहें तिकडे दिशा ओस । अवघ
2272    पाहें मजकडे भरोनियां दृष्
2273    पाहों ग्रंथ तरी आयुष्य ना
2274    पिंड पदावरी । दिला आपुलिय
2275    पिंडदान पिंडें ठेविलें कर
2276    पिंडपोशकाच्या जळो ज्ञानगो
2277    पिकलिये सेंदे कडुपण गेलें
2278    पिकल्या सेताचा आम्हां देत
2279    पिकवावें धन । ज्याची आस क
2280    पिकवावें धन । ज्याची आस क
2281    पुंडलिकाचे निकटसेवे । कैस
2282    पुंडलीक भक्तराज । तेणें स
2283    पुढिलिया सुखें निंब देतां
2284    पुढीलांचे सोयी माझ्या मना
2285    पुढें आतां कैंचा जन्म । ऐ
2286    पुढें जेणें लाभ घडे । तें
2287    पुढें तरी चित्ती । काय ये
2288    पुण्य उभें राहो आतां । सं
2289    पुण्य परउपकार पाप ते परपी
2290    पुण्य फळलें बहुतां दिवसां
2291    पुण्यपापा ठाव नाहीं सुखदु
2292    पुण्यविकरा तें मातेचें गम
2293    पुत्र जाला चोर । मायबापा
2294    पुनीत केलें विष्णुदासीं ।
2295    पुरली धांव कडिये घेई । पु
2296    पुराणप्रसिद्ध सीमा । नामत
2297    पुराणींचा इतिहास । गोड रस
2298    पुरुषा हातीं कंकणचुडा । न
2299    पुष्ट कांति निवती डोळे ।
2300    पुसावें तें ठाईं आपुल्या
2301    पुसावेंसें हें चि वाटे ।
2302    पूर्वजांसी नकाऩ । जाणें त
2303    पूर्वा बहुतांचे केले प्रत
2304    पूवाअ पूर्वजांची गती । हे
2305    पूवाअहूनि बहु भक्त सांभाळ
2306    पृथक मी सांगों किती । धर्
2307    पेणावलें ढोर मार खाय पाठी
2308    पैल आला राम रावणासी सांगत
2309    पैल आले हरि । शंख चक्र शो
2310    पैल घरीं जाली चोरी । देहा
2311    पैल दिसतील भार । दिंडी पत
2312    पैल सांवळें तेज पुंजाळ कै
2313    पोट धालें आतां जीवनीं आवड
2314    पोट धालें मग न लगे परती ।
2315    पोट लागलें पाठीशीं । हिंड
2316    पोटापुरतें काम । परि अगत्
2317    पोटासाठीं खटपट करिसी अवघा
2318    पोटीं शूळ अंगीं उटी चंदना
2319    पोरा लागलीसे चट । धरी वाट
2320    प्रगट व्हावें हे अज्ञानवा
2321    प्रगटलें ज्ञान । नारायण भ
2322    प्रजन्यें पडावें आपुल्या
2323    प्रजी तो पाईंक ओळीचा नाईं
2324    प्रपंच परमार्थ संपादोनि द
2325    प्रपंच वोसरो । चत्ति तुझे
2326    प्रपंचाची पीडा सोसिती अघो
2327    प्रमाण हें त्याच्या बोला
2328    प्रल्हादाकारणें नरसिंहीं
2329    प्रवृत्तिनिवृत्तीचे आटूनि
2330    प्रसद्धि हा असे जगा । अवघ
2331    प्राक्तनाच्या योगें आळशाव
2332    प्राण समर्पिला आम्ही । आत
2333    प्राणियां एक बीजमंत्र उच्
2334    प्रायिश्चत्तें देतो तुका
2335    प्रारब्धा हातीं जन । सुख
2336    प्रारब्धें चि जोडे धन । प
2337    प्रीति करी सत्ता । बाळा भ
2338    प्रीति नाही राया वर्जिली
2339    प्रीतिचिया बोला नाहीं पेस
2340    प्रीतीचा कलहे पदरासी घाली
2341    प्रीतीचा तो कळवळा । जिव्ह
2342    प्रीतीच्या भांडणा नाहीं श
2343    प्रेम अमृताची धार । वाहे
2344    प्रेम जडलें तुझे पायीं ।
2345    प्रेम तेथें वास करी । मुख
2346    प्रेम देवाचें देणें । देह
2347    प्रेम नये सांगतां बोलतां
2348    प्रेमअमृतें रसना ओलावली ।
2349    प्रेमभेटी आळिंगण । मग चरण
2350    फटएाचे बडबडे चवी ना संवाद
2351    फटकाळ देव्हारा फटकाळ अंगा
2352    फल पाया तो खुस भया । किन्
2353    फळ देंठींहून झडे । मग माग
2354    फळ पिके देंठीं । निमित्य
2355    फळकट तो संसार । येथें सार
2356    फळाची तों पोटीं । घडे विय
2357    फावलें तुम्हां मागें । नव
2358    फिरविलें देऊळ जगामाजी ख्य
2359    फिराविलीं दोनी । कन्या आण
2360    फुकाचें तें लुटा सार । व्
2361    फोडिलें भांडार । माप घेऊन
2362    बंधनाचा तोडूं फांसा । देऊ
2363    बरवयांबरवंट । विटे चरण सम
2364    बरवी नामावळी । तुझी महादो
2365    बरवी हे वेळ सांपडली संधि
2366    बरवे दुकानीं बैसावें । श्
2367    बरवें ऐसें आलें मना । नार
2368    बरवें माझ्या केलें मनें ।
2369    बरा जाणतोसी धर्मनीती । उच
2370    बरा रे निर्गुणा नष्ट नारा
2371    बराडियाची आवडी पुरे । जया
2372    बरें आम्हां कळों आलें देव
2373    बरें जालीयाचे अवघें सांगा
2374    बरें जालें देवा निघालें द
2375    बरें सावधान । राहावें समय
2376    बळ बुद्धी वेचुनियां शक्ति
2377    बळिवंत आम्ही समर्थाचे दास
2378    बळिवंत कर्म । करी आपुला त
2379    बळी म्हणे आजि दुर्वासया स
2380    बसतां चोरापाशीं तैसी होय
2381    बहु उतावीळ भक्तीचिया काजा
2382    बहु कृपावंते माझीं मायबाप
2383    बहु क्लेशी जालों या हो नर
2384    बहु जन्मांतरें फेरे । केल
2385    बहु टाळाटाळी । होतां भोवत
2386    बहु दिस नाहीं माहेरिंची भ
2387    बहु दूरवरी । वेठी ओझें हो
2388    बहु देवा बरें जालें । नसत
2389    बहु धीर केला । जाण न होसी
2390    बहु नांवें ठेविलीं स्तुती
2391    बहु फिरलों ठायाठाव । कोठे
2392    बहु बरें एकाएकीं । संग चु
2393    बहु बोलणें नये कामा । वाउ
2394    बहु भितों जाणपणा । आड न य
2395    बहु या प्रपंचें भोगविल्या
2396    बहु वाटे भये । माझे उडी घ
2397    बहु होता भला । परि ये रां
2398    बहुक्षीदक्षीण । आलों सोसु
2399    बहुजन्मां शेवटीं स्वामी त
2400    बहुजन्में केला लाग । तो ह
2401    बहुजन्में सोस केला । त्या
2402    बहुत असती मागें सुखी केली
2403    बहुत करूनि चाळवाचाळवी । क
2404    बहुत कृपाळु दीनाचा दयाळु
2405    बहुत प्रकार परि ते गव्हाच
2406    बहुत सोसिले मागें न कळतां
2407    बहुतां छंदाचें बहु वसे जन
2408    बहुतां जन्मां अंतीं । जोड
2409    बहुतां जन्मां अंतीं जन्मल
2410    बहुतां जन्मींचें संचित ।
2411    बहुतां जातीचा केला अंगीका
2412    बहुतां दिसांची आजि जाली भ
2413    बहुतां पुरे ऐसा वाण । आले
2414    बा रे कृष्णा तुझें मुख की
2415    बा रे पांडुरंगा केव्हां य
2416    बांधे सोडी हें तों धन्याच
2417    बाइल तरी ऐसी व्हावी । नरक
2418    बाइले अधीन होय ज्याचें जि
2419    बाईंल चालिली माहेरा । संग
2420    बाप करी जोडी लेंकराचे ओढी
2421    बाप माझा दिनानाथ । वाट भक
2422    बारंबार काहे मरत अभागी ।
2423    बारावर्षे बाळपण । तें ही
2424    बाळ काय जाणे जीवनउपाय । म
2425    बाळ माते निष्ठ‍ होये । पर
2426    बाळ माते लाते वरी । मारी
2427    बाळ मातेपाशीं सांगे तानभू
2428    बाळपणें ऐसीं वरुषें गेलीं
2429    बाळाचें जीवन । माता जाणें
2430    बाळेंविण माय क्षणभरि न रा
2431    बीज पेरे सेतीं । मग गाडेव
2432    बीज भाजुनि केली लाही । आम
2433    बीजापोटीं पाहे फळ । विध न
2434    बीजीं फळाचा भरवसा । जतन स
2435    बुद्धिमंद शिरीं । भार फजि
2436    बुद्धिहीना उपदेश । तें ते
2437    बुद्धिहीनां जडजीवां । नको
2438    बुद्धीचा जनिता लक्ष्मीचा
2439    बुद्धीचा पालट धरा रे कांह
2440    बेगडाचा रंग राहे कोण काळ
2441    बैसतां कोणापें नाहीं समाध
2442    बैसलों तों कडियेवरी । नव्
2443    बैसलोंसे दारीं । धरणें को
2444    बैसो आतां मनीं । आले तैसे
2445    बैसों पाठमोरीं । मना वाटे
2446    बैसोनि निवांत शुद्ध करीं
2447    बैसोनि निश्चळ करीं त्याचे
2448    बैसोनियां खाऊं जोडी । ओढा
2449    बोध्यअवतार माझिया अदृष्टा
2450    बोल नाहीं तुझ्या दातृत्वप
2451    बोलणें चि नाहीं । आतां दे
2452    बोलणें तें आम्ही बोलों उप
2453    बोलतां वचन असा पाठमोरे ।
2454    बोलतों निकुरें । नव्हेत स
2455    बोलविले जेणें । तो चि याच
2456    बोलविसी तरी । तुझ्या येईं
2457    बोलविसी माझें मुख । परी य
2458    बोलाचे गौरव । नव्हे माझा
2459    बोलाल या आतां आपुल्यापुरत
2460    बोलावा विठ्ठल पाहावा विठ्
2461    बोलावे म्हुण हे बोलतों उप
2462    बोलावें तें आतां आम्ही अब
2463    बोलिलिया गुणीं नाहीं पावि
2464    बोलिलीं तीं काय । माझा बा
2465    बोलिलीं लेकुरें । वेडीं व
2466    बोलिलें चि बोलें पडपडताळू
2467    बोलिलेती ते देवॠषी दुर्वा
2468    बोलिलों उत्कषॉ । प्रेमरस
2469    बोलिलों जैसें बोलविलें दे
2470    बोलिलों ते आतां । कांहीं
2471    बोलिलों ते धर्म अनुभव अंग
2472    बोलिलों तें आतां पाळावें
2473    बोले तैसा चाले । त्याचीं
2474    बोलोनि दाऊं कां तुम्ही ने
2475    बोलोनियां काय दावूं । तुम
2476    बोळविला देह आपुलेनि हातें
2477    ब्रम्हचारी धर्म घोकावें अ
2478    ब्रम्हज्ञान जरी कळें उठाउ
2479    ब्रम्हज्ञान जेथें आहे घरो
2480    ब्रम्हज्ञान तरी एके दिवसी
2481    ब्रम्हज्ञान दारीं येतें क
2482    ब्रम्हज्ञानाची भरोवरी । प
2483    ब्रम्हयाचे वेद शंखासुरें
2484    ब्रम्हरस घेई काढा । जेणें
2485    ब्रम्हरसगोडी तयांसी फावली
2486    ब्रम्हरूपाचीं कर्में ब्रम
2487    ब्राम्हण तो नव्हे ऐसी ज्य
2488    ब्राम्हण तो याती अंतेज अस
2489    ब्राम्हणा न कळे आपुलें ते
2490    ब्रिदावळी ज्याचे रुळते चर
2491    ब्रीद मेरे साइंयाके । तुक
2492    ब्रीद याचें जगदानी । तो च
2493    भक्त ऐसे जाणा जे देहीं उद
2494    भक्त देवाघरचा सुना । देव
2495    भक्त भागवत जीवन्मुक्त संत
2496    भक्तजनां दिलें निजसुख देव
2497    भक्तवत्सल दिनानाथ । तिहीं
2498    भक्ता म्हणऊनि वंचावें जीव
2499    भक्तां समागमें सर्वभावें
2500    भक्तांचा महिमा भक्त चिं ज
2501    भक्तांची सांकडीं स्वयें स
2502    भक्तांहून देवा आवडे तें क
2503    भक्ति तें नमन वैराग्य तो
2504    भक्ति तों कठिण शुळावरील प
2505    भक्तिॠण घेतलें माझें । चर
2506    भक्तिचिया पोटीं रत्नाचिया
2507    भक्तिप्रेमसुख नेणवे आणिका
2508    भक्तिभाव आम्ही बांधिलासे
2509    भक्तिभावें करी बैसोनि निश
2510    भक्तिसुखें जे मातले । ते
2511    भक्ती आम्ही केली सांडुनी
2512    भक्ती ज्याची थोडी । पूर्ण
2513    भक्तीचिया पोटीं बोध कांकड
2514    भक्तीचें वर्म जयाचिये हात
2515    भक्तीवीण जिणें जळो लाजिरव
2516    भक्तीसाटीं केली यशोदेसी आ
2517    भगवें तरी श्वान सहज वेष त
2518    भजन या नासिलें हेडि । दंभ
2519    भजनें चि जालें । मग जीवाच
2520    भजल्या गोपिका सर्व भावें
2521    भय नाहीं भेव । अनुतापीं न
2522    भय वाटे पर । न सुटे हा सं
2523    भय हरिजनीं । कांहीं न धरा
2524    भय होतें आम्हीपणें । पाठी
2525    भयाची तों आम्हां चिंत्तीं
2526    भरणी आली मुH पेठा । करा ल
2527    भरला दिसे हाट । अवघी वाढल
2528    भलते जन्मीं मज घालिसील तर
2529    भला म्हणे जन । परि नाहीं
2530    भले रे भाईं जिन्हें किया
2531    भले लोक तुज बहु मानवती ।
2532    भले लोक नाहीं सांडीत ओळखी
2533    भल्याचें कारण सांगावें स्
2534    भल्याचें दरुषण । तेथें शु
2535    भवाचिया संगें बहु च नाडिल
2536    भांडवल माझें लटिक्याचे गा
2537    भांडावें तें गोड । पुरे स
2538    भांडावें तों हित । ठायी प
2539    भाग त्या सुखाचे वांकड्या
2540    भाग सीण गेला । माझा सकळ व
2541    भागलों मी आतां आपुल्या स्
2542    भागल्यांचा तूं विसांवा ।
2543    भागल्याचें तारूं शिणल्याच
2544    भाग्यवंत आम्ही विष्णुदास
2545    भाग्यवंत म्हणों तयां । शर
2546    भाग्यवंता ऐशी जोडी । परवड
2547    भाग्यवंता हे परवडी । करित
2548    भाग्यवंतां हें चि काम । म
2549    भाग्याचा उदय । ते हे जोडी
2550    भाग्यालागी लांचावले । देव
2551    भाग्यासाटीं गुरु केला । न
2552    भाते भरूनि हरिनामाचे । वी
2553    भार घालीं देवा । न लगे दे
2554    भार देखोनि वैष्णवांचे । द
2555    भारवाही नोळखती या अनंता ।
2556    भाव दावी शुद्ध देखोनियां
2557    भाव धरिला चरणीं म्हणवितों
2558    भाव नाहीं काय मुद्रा वाणी
2559    भावनेच्या मुळें अंतरला दे
2560    भावबळें कैसा जालासी लाहान
2561    भावबळें विष्णुदास । नाहीं
2562    भावभक्तीवादें करावें कीर्
2563    भावाचिया बळें । आम्ही निर
2564    भावापुढें बळ । नाहीं कोणा
2565    भाविकां हें वर्म सांपडलें
2566    भाविकांचें काज अंगें देव
2567    भावें गावें गीत । शुद्ध क
2568    भिक्षापत्र अवलंबणें । जळो
2569    भीमातिरींचा नाटक । यानें
2570    भीमातीरवासी । तेथें नश्चि
2571    भीस्त न पावे मालथी । पढीय
2572    भुंकुनियां सुनें लागे हस्
2573    भुके नाहीं अन्न । मेल्याव
2574    भुिH मुक्ति तुझें जळों ब्
2575    भूक पोटापुरती । तृष्णा भर
2576    भूत नावरे कोणासी । पुंडली
2577    भूत भविष्य कळों यावें वर्
2578    भूतदयापरत्वें जया तया परी
2579    भूतबाधा आम्हां घरीं । हें
2580    भूतांचिये नांदे जीवीं । ग
2581    भूतीं देव म्हणोनि भेटतों
2582    भूतीं भगवद्भाव । मात्रासह
2583    भूमि अवघी शुद्ध जाणा । अम
2584    भूमीवरि कोण ऐसा । गांजूं
2585    भेटीची आवडी उतावळि मन । ल
2586    भेटीलागीं जीवा लागलीसे आस
2587    भेटीलागीं पंढरिनाथा । जीव
2588    भेटीवांचोनियां दुजें नाही
2589    भेणें पळे डोळसा । न कळे म
2590    भेद तुटलियावरी । आम्ही तु
2591    भेदाभेदताळा न घडे घालितां
2592    भोंदावया मीस घेऊनि संतांच
2593    भोक्ता नारायण लक्षुमीचा प
2594    भोग तो न घडे संचितावांचून
2595    भोग द्यावे देवा । त्याग भ
2596    भोग भोगावरी द्यावा । संचि
2597    भोगियेल्या नारी । परि तो
2598    भोगिला गोपिकां यादवां सकळ
2599    भोगी जाला त्याग । गीती गा
2600    भोजन तें पाशांतीचें । निं
2601    भोळे भक्तीभाव धरिती मानसी
2602    भोळे भाविक हे जुनाट चांगल
2603    भोवंडींसरिसें । अवघें भों
2604    भ्रतारअंगसंगें सुखाची वेव
2605    भ्रतारेंसी भार्या बोले गु
2606    भ्रमना पाउलें वेचिलीं तीं
2607    मंगळाचा मंगळ सांटा । विट
2608    मंत्र चळ पिसें लागतें सत्
2609    मंत्रयंत्र नहिं मानत साखी
2610    मज अंगाच्या अनुभवें । काई
2611    मज अनाथाकारणें । करीं येण
2612    मज अभयदान देईं दातारा । क
2613    मज ऐसें कोण उद्धरिलें सां
2614    मज कांहीं सीण न व्हावा या
2615    मज कोणी कांहीं करी । उमटे
2616    मज त्याची भीड नुलंघवे देव
2617    मज नष्टा माया मोह नाहीं ल
2618    मज नाहीं कोठें उरला दुर्ज
2619    मज नाहीं तुझ्या ज्ञानाची
2620    मज नाहीं धीर । तुम्ही न क
2621    मज पाहातां हें लटिकें सकळ
2622    मज माझा उपदेश । आणिकां नय
2623    मजपुढें नाहीं आणीक बोलता
2624    मजशीं पुरे न पडे वादें ।
2625    मजुराचें पोट भरे । दाता उ
2626    मणि पडिला दाढेसी मकरतोंडी
2627    मतिविण काय वर्णू तुझें ध्
2628    मत्स्यकूर्मशेषा कोणाचा आध
2629    मथनासाटीं धर्माधर्म । त्य
2630    मथनीचें नवनीत । सर्व हितक
2631    मथनें भोगे सार । ताकें घड
2632    मथुरेच्या राया । माझें दं
2633    मदें मातलें नागवें नाचे ।
2634    मधुरा उत्तरासवें नाहीं चा
2635    मन उतावळि । जालें न राहे
2636    मन जालें भाट । कीर्ति मुख
2637    मन माझें चपळ न राहे निश्च
2638    मना एक करीं । म्हणे जाईंन
2639    मना वाटे तैसीं बोलिलों वच
2640    मना सांडिं हे वासना दुष्ट
2641    मनाचिये साक्षी जाली सांगो
2642    मनीं भाव असे कांहीं । तेथ
2643    मनें हरिरूपीं गुंतल्या वा
2644    मनोरथ जैसे गोकुळींच्या जन
2645    मरण माझें मरोन गेलें । मज
2646    मरणा हातीं सुटली काया । व
2647    मरोनि जाईंन गुणनामावरूनि
2648    मरोनियां गेली माया । मग त
2649    मविलें मविती । नेणों रासी
2650    मस्तकीं सहावें ठांकियासी
2651    महा जी महादेवा महाकाळमर्द
2652    महुरा ऐसीं फळें नाहीं । आ
2653    मांस खातां हाउस करी । जोड
2654    माउलीची चाली लेंकराचे ओढी
2655    माउलीसी सांगे कोण । प्रेम
2656    माकडा दिसती कंवटी नारळा ।
2657    मागणें तें एक तुजप्रति आह
2658    मागणें तें मागों देवा । क
2659    मागता भिकारी जालों तुझे द
2660    मागतां विभाग । कोठें लपाल
2661    मागतियाचे दोनि च कर । अमि
2662    मागत्याची कोठें घडते निरा
2663    मागत्याची टाळाटाळी । झिंझ
2664    मागितल्यास आस करा । उरी ध
2665    मागितल्यास कर पसरी । पळता
2666    मागील ते आटी येणें घडे सा
2667    मागील विसर होईंल सकळ । के
2668    मागें असताशी कळला । उमस घ
2669    मागें चिंता होती आस । केल
2670    मागें जैसा होता माझे अंगी
2671    मागें पुढें जालों लाटा ।
2672    मागें पुढें नाहीं । दुजें
2673    मागें बहुत जाले खेळ । आता
2674    मागें बहुतां जनां राखिलें
2675    मागें बहुतां जन्मीं हें च
2676    मागें शरणागत तारिले बहुत
2677    मागेन तें एक तुज । देई वि
2678    माझा घात पात अथवा हित फार
2679    माझा तुम्ही देवा केला अंग
2680    माझा पाहा अनुभव । केला दे
2681    माझा मज नाहीं । आला उबेग
2682    माझा स्वामी तुझी वागवितो
2683    माझिया जीवाचा मज निरधार ।
2684    माझिया जीवासी हे चि पैं व
2685    माझिया तो जीवें घेतला हा
2686    माझिया देहाची मज नाहीं चा
2687    माझिया मनाची बैसली आवडी ।
2688    माझिया मीपणावर पडों पाषाण
2689    माझिया संचिता । दृढ देखोन
2690    माझिये जातीचें मज भेटो को
2691    माझिये बुद्धीचा खुंटला उप
2692    माझिये युक्तीचा नव्हे हा
2693    माझी आतां लोक सुखें निंदा
2694    माझी आतां सत्ता आहे । तुम
2695    माझी मज जाती आवरली देवा ।
2696    माझी मेलीं बहुवरिं । तूं
2697    माझी विठ्ठल माउली । प्रेम
2698    माझी सर्व चिंता आहे विठोब
2699    माझे अंतरींचें तो चि जाणे
2700    माझे तों फुकाचे कायेचे चि
2701    माझे तों स्वभाव मज अनावर
2702    माझे पाय तुझी डोईं । ऐसें
2703    माझे मज कळों येती अवगुण ।
2704    माझे मनोरथ पावले सिद्धी ।
2705    माझे माथां तुझा हात । तुझ
2706    माझे लेखीं देव मेला । असो
2707    माझे विषयीं तुज पडतां विस
2708    माझे हातीं आहे करावें चिं
2709    माझें आराधन । पंढरपुरींचे
2710    माझें कोण आहे तुजविण देवा
2711    माझें घोंगडें पडिलें ठायी
2712    माझें चित्त तुझे पायीं ।
2713    माझें जड भारी । आतां अवघे
2714    माझें जीवन तुझे पाय । कृप
2715    माझें परिसावें गार्‍हाणें
2716    माझें मज आतां न देखें निर
2717    माझें मज द्यावें । नाहीं
2718    माझें मन पाहे कसून । परि
2719    माझें मागणें तें किती । द
2720    माझें माझ्या हाता आलें ।
2721    माझें मुख नामीं रंगो सर्व
2722    माझ्या इंद्रियांसीं लागले
2723    माझ्या कपाळाच्या गुणें ।
2724    माझ्या बापें मज दिधलें भा
2725    माझ्या भावें केली जोडी ।
2726    माझ्या मना लागो चाळा । पह
2727    माझ्या मुखें मज बोलवितो ह
2728    माता कापी गळा । तेथें कोण
2729    माते लेकरांत भिन्न । नाही
2730    मातेचिये चित्ती । अवघी बा
2731    मातेची अवस्था काय जाणे बा
2732    मातेचीं जो थानें फाडी । त
2733    मातेविण बाळा । आणिक न मान
2734    मान इच्छी तो अपमान पावे ।
2735    मानामान किती । तुझ्या क्ष
2736    मानावया जग व्हावी द्रव्यम
2737    मानी भक्तांचे उपकार । रुण
2738    मानूं कांहीं आम्ही आपुलिय
2739    माय बाप बंधु सोयरा सांगात
2740    माय वनीं धाल्या धाये । गर
2741    मायझवा खर गाढवाचें बीज ।
2742    मायबाप करिती चिंता । पोर
2743    मायबाप निमाल्यावरी । घातल
2744    मायबाप सवें नये धनवत्ति ।
2745    मायबापाचिये भेटी । अवघ्या
2746    मायबापापुढें लाटिकें लेंक
2747    मायबापापुढें लेंकराची आळी
2748    मायबापें केवळ काशी । तेणे
2749    मायबापें सांभाळिती । लोभा
2750    मायलेंकरांत भिन्न । नाहीं
2751    माया मोहोजाळीं होतों सांप
2752    माया साक्षी आम्ही नेणों भ
2753    मायारूपें ऐसें मोहिलेंसे
2754    मायें मोकलिलें कोठें जावे
2755    मायेचा मारिला अंगीं नाहीं
2756    मायेवरी सत्ता आवडीची बाळा
2757    मारगीं चालतां पाउलापाउलीं
2758    मारिले असुर दाटले मेदिनी
2759    मारूं नये सर्प संतांचिये
2760    मार्ग चुकले विदेशीं एकले
2761    मासं चर्म हाडें । देवा अव
2762    माहार माते चपणी भरे । न क
2763    माहेरिंचा काय येईंल निरोप
2764    माहेरींचें आलें तें मज मा
2765    मिटवण्याचे धनी । तुम्ही व
2766    मिथ्या आहे सर्व अवघें हें
2767    मिळे हरिदासांची दाटी । री
2768    मी अवगुणी अन्यायी किती म्
2769    मी च विखळ मी च विखळ । येर
2770    मी तव बैसलों धरुनियां ध्य
2771    मी तें मी तूं तें तूं । क
2772    मी तों अल्प मतिहीन । काय
2773    मी तों बहु सुखी आनंदभरिता
2774    मी त्यांसी अनन्य तीं कोणा
2775    मी दास तयांचा जयां चाड ना
2776    मी दास तयाचा जया चाड नाही
2777    मी माझें करित होतों जतन ।
2778    मी याचक तूं दाता । काय सत
2779    मीं हें ऐसें काय जाती । अ
2780    मीचि मज व्यालों । पोटा आप
2781    मुंगी आणि राव । आम्हां सा
2782    मुंगी होउनि साकर खावी । न
2783    मुंगीचिया घरा कोण जाय मूळ
2784    मुकें होतां तुझ्या पदरीचे
2785    मुक्त तो आशंका नाहीं जया
2786    मुक्त होता परी बळें जाला
2787    मुक्तिपांग नाहीं विष्णुचि
2788    मुख डोळां पाहे । तैशी च त
2789    मुखाकडे वास । पाहें करूनि
2790    मुखीं नाम हातीं मोक्ष । ऐ
2791    मुखीं विठ्ठलाचें नाम । मग
2792    मुखें बोलावें तें जीविंचे
2793    मुखें संति इंद्रियें जती
2794    मुखें सांगे त्यांसि पैल च
2795    मुखें सांगे ब्रम्हज्ञान ।
2796    मुख्य आधीं विषयत्याग । वि
2797    मुख्य आहे आम्हां मातेचा प
2798    मुदल जतन जालें । मग लाभाच
2799    मुदलामध्यें पडे तोटा । ऐस
2800    मुनि मुक्त जाले भेणें गर्
2801    मुरुकुश दोन्ही मारिले आसु
2802    मुळाचिया मुळें । दुःखें व
2803    मुळीं नेणपण । जाला तरी अभ
2804    मुळींचा तुम्हां लागला चाळ
2805    मुसळाचें धनु नव्हे हो सर्
2806    मूर्तिमंत देव नांदतो पंढर
2807    मूळ करणें संतां । नाहीं म
2808    मूळस्थळ ज्याचें गोमतीचे त
2809    मृगाचिये अंगीं कस्तुरीचा
2810    मेघवृष्टीनें करावा उपदेश
2811    मेरे रामको नाम जो लेवे बा
2812    मेला तरी जावो सुखें नरकास
2813    मेलियांच्या रांडा इच्छिती
2814    मेल्यावरि मोक्ष संसारसंबं
2815    मोक्ष देवापाशीं नाहीं । ल
2816    मोक्षपदें तुच्छ केलीं याक
2817    मोक्षाचें आम्हांसी नाहीं
2818    मोटळें हाटीं सोडिल्या गां
2819    मोल घेऊनियां कथा जरी करीं
2820    मोल देऊनियां सांटवावे दोष
2821    मोल वेचूनियां धुंडिती सेव
2822    मोलाचें आयुष्य वेचतसे सेव
2823    मोलाचें आयुष्य वेचुनियां
2824    मोलें घातलें रडाया । नाही
2825    मोहरोनी चित्ती । आणूं हळू
2826    मौन कां धरिलें विश्वाच्या
2827    म्हणउनि काय जीऊं भक्तपण ।
2828    म्हणउनि जाली तुटी । नाहीं
2829    म्हणउनि शरण जावें । सर्वभ
2830    म्हणऊनि काकुळती । येतों प
2831    म्हणऊनि जालों क्षेत्रींचे
2832    म्हणऊनि धरिले पाय । अवो म
2833    म्हणऊनी लवलाहें । पाय आहे
2834    म्हणतां हरिदास कां रे नाह
2835    म्हणवितां हरी न म्हणे तया
2836    म्हणवितों दास । परि मी अस
2837    म्हणवितों दास न करितां से
2838    म्हणसी दावीन अवस्था । तैस
2839    म्हणसी नाहीं रे संचित । न
2840    म्हणसी होऊनी निश्चिंता ।
2841    म्हणे चेंडू कोणें आणिला य
2842    म्हणे विठ्ठल पाषाण । त्या
2843    म्हणे विठ्ठल ब्रम्ह नव्हे
2844    म्हातारपणीं थेटे पडसें खो
2845    यज्ञ भूतांच्या पाळणा । भे
2846    यज्ञनिमित्त तें शरिरासी ब
2847    यत्न आतां तुम्ही करा । मज
2848    यथार्थ वाद सांडूनि उपचार
2849    यथार्थवादें तुज न वर्णवे
2850    यम सांगे दूतां तुम्हां ना
2851    यमधर्म आणिक ब्रम्हादिक दे
2852    यमपुरी त्यांणीं वसविली जा
2853    यमाचे हे पाश नाटोपती कोणा
2854    या चि नांवें दोष । राहे अ
2855    या चि हाका तुझे द्वारीं ।
2856    या रे नाचों अवघेजण । भावे
2857    या रे हरिदासानो जिंकों कळ
2858    यांच्या पूर्वपुण्या कोण ल
2859    यांसि समाचार सांगतों सकळा
2860    याचा तंव हा चि मोळा । देख
2861    याचिया आधारें राहिलों निश
2862    याची कोठें लागली चट । बहु
2863    याची सवे लागली जीवा । गोड
2864    याजसाटीं केला होता आटाहास
2865    याति गुणें रूप काय ते वान
2866    यातिहीन मज काय तो अभिमान
2867    याती मतिहीन रूपें लीन दीन
2868    याती हीन मति हीन कर्म हीन
2869    यालागीं आवडी म्हणा राम कृ
2870    यावरि न कळे संचित आपुलें
2871    यासाटीं करितों निष्ठ‍ भाष
2872    यासी कोणी म्हणे निंदेचीं
2873    युिक्त तंव जाल्या कुंटित
2874    ये गा महाविष्णु अनंतभुजाच
2875    ये दशे चरित्र केलें नाराय
2876    येइल घरा देव न धरीं संदेह
2877    येइल तुझ्या नामा । जाल म्
2878    येई गे विठ्ठले विश्वजीवनक
2879    येईवो येईवो येईधांवोनियां
2880    येउनि संसारीं । मी तों एक
2881    येउनी जाउनी पाहें तुजकडे
2882    येऊनि नरदेहा झांकितील डोळ
2883    येऊनि नरदेहा विचारावें सा
2884    येऊनि संसारा काय हित केले
2885    येगा येगा पांडुरंगा । घेई
2886    येणें जाणें तरी । राहे दे
2887    येणें जाला तुमचे पोतडीचा
2888    येणें पांगें पायांपाशीं ।
2889    येणें बोधें आम्ही असों सर
2890    येणें मागॉ आले । त्यांचें
2891    येणें मुखें तुझे वर्णि गु
2892    येती वारकरी । वाट पाहातों
2893    येतील अंतरा शिष्टाचे अनुभ
2894    येथील जें एक घडी । तये जो
2895    येथीलिया अनुभवें । कळों ज
2896    येथूनियां ठाव । अवघे लक्ष
2897    येथें आड कांहीं न साहे आण
2898    येथें दुसरी न सरे आटी । द
2899    येथें बोलोनियां काय । व्ह
2900    येहलोकीं आम्हां वस्तीचें
2901    योग्याची संपदा त्याग आणि
2902    रंगलें या रंगें पालट न घर
2903    रंगीं रंगें नारायण । उभा
2904    रंगीं रंगें रे श्रीरंगे ।
2905    रक्त श्वेत कृष्ण पीत प्रभ
2906    रचियेला गांव सागराचे पोटी
2907    रज्जु धरूनियां हातीं । भे
2908    रज्जुसर्पाकार । भासयेलें
2909    रणीं निघतां शूर न पाहे मा
2910    रत्नाच्या वोवणी कांचे ऐशा
2911    रवि दीप हीरा दाविती देखणे
2912    रवीचा प्रकाश । तो चि निशी
2913    राउळासी जातां त्रास मानी
2914    राजा करी तैसे दाम । ते ही
2915    रात्री दिवस आम्हां युद्धा
2916    राम कहे सो मुख भला रे । ब
2917    राम कहे सो मुख भलारे । खा
2918    राम कहो जीवना फल सो ही ।
2919    राम कृष्ण ऐसीं उच्चारितां
2920    राम कृष्ण गोविंद नारायण ह
2921    राम म्हणतां कामक्रोधांचें
2922    राम म्हणतां तरे जाणता अणत
2923    राम म्हणतां राम चि होइजे
2924    राम म्हणे ग्रासोग्रासीं ।
2925    राम राज्य राम प्रजा लोकपा
2926    रामनाम हा चि मांडिला दुका
2927    रामनामाचे पवाडे । अखंड ज्
2928    रामभजन सब सार मिठाईं । हर
2929    रामराम उत्तम अक्षरें । कं
2930    रामराम कहे रे मन । औरसुं
2931    रामरूप केली । रामें कौसल्
2932    रामें स्नानसंध्या केलें क
2933    रायाचें सेवक । सेवटीचें प
2934    राहाणें तें पायांपाशी । आ
2935    राहिलों निराळा । पाहों कव
2936    राहे उभा वादावादीं । तरी
2937    राहो ये चि ठायीं । माझा भ
2938    रिकामें तूं नको मना । राह
2939    रिण वैर हत्या । हें तों न
2940    रिद्धीसिद्धी दासी कामधेनु
2941    रुची रुची घेऊं गोडी । प्र
2942    रुचे सकळा मिष्टान्न । रोग
2943    रुळें महाद्वारीं । पायांख
2944    रुसलों आम्हीं आपुलिया संव
2945    रुसलों संसारा । आम्ही आणी
2946    रूप नांवें माया बोलावया ठ
2947    रूपीं जडले लोचन । पायीं स
2948    रूपें गोविलें चित्ती । पा
2949    रोगिया मिष्टान्न मर्कटा च
2950    रोजकीर्दी जमा धरुनी सकळ ।
2951    लंकेमाजी घरें किती तीं आइ
2952    लक्ष्मीवल्लभा । दिनानाथा
2953    लचाळाच्या कामा नाहीं ताळा
2954    लटिका चि केला । सोंग पसार
2955    लटिका तो प्रपंच एक हरि सा
2956    लटिका प्रपंच वांजेची संतत
2957    लटिकी ग्वाही सभेआंत । देत
2958    लटिकें तें ज्ञान लटिकें त
2959    लटिकें तें रुचे । साच कोण
2960    लटिकें हासें लटिकें रडें
2961    लटिक्याचे वाणी चवी ना संव
2962    लटिक्याचें आंवतणें जेविलि
2963    लडिवाळ म्हणोनी निष्ठ‍ न ब
2964    लय लक्षी मन न राहे निश्चळ
2965    लय लक्षूनियां जालों म्हणत
2966    लवण मेळवितां जळें । काय उ
2967    लवविलें तया सवे लवे जाती
2968    लांब धांवे पाय चोरी । भरो
2969    लांब लांब जटा काय वाढवूनि
2970    लांबवूनि जटा नेसोनि कासोट
2971    लागपाठ केला । आतां वांटा
2972    लागलें भरतें । ब्रम्हानंद
2973    लागो तुझी सोय ऐसे कोणी कर
2974    लागों दिलें अंगा । ऐसें क
2975    लागों नेदीं बोल पायां तुझ
2976    लागोनियां पायां विनवितों
2977    लाघवी सूत्रधारी दोरी नाचव
2978    लाज ना विचार । बाजारी तूं
2979    लाज वाटे पुढें तोंड दाखवि
2980    लाज वाटे मज मानिती हे लोक
2981    लाजती पुराणें । वेदां येऊ
2982    लाजोनियां काळें राहिलें ल
2983    लाडाच्या उत्तरीं वाढविती
2984    लाडें भाकितों करुणा । तूं
2985    लापनिकशब्दें नातुडे हा दे
2986    लाभ खरा नये तुटी । नाहीं
2987    लाभ जाला बहुतां दिसीं । ल
2988    लाभ पुढें करी । घात नाराय
2989    लाल कमलि वोढे पेनाये । मो
2990    लालुचाईंसाटीं बळकाविसी भा
2991    लावुनियां गोठी । चुकवूं आ
2992    लावूनि कोलित । माझा करिती
2993    लावूनियां पुष्टी पोरें ।
2994    लावूनियां मुद्रा बांधोनिय
2995    लाहानपण दे गा देवा । मुंग
2996    लीलाविग्रही तो लेववी खावव
2997    लेंकरा लेववी माता अळंकार
2998    लेंकराचें हित । वाहे माउल
2999    लेकराची आळी न पुरवी कैसी
3000    लेखिलें कवित्व माझे सहज ब
3001    लेखी दुखण्यासमान । वेचला
3002    लोक फार वाखा अमंगळ जाला ।
3003    लोक म्हणती मज देव । हा तो
3004    लोकमान देहसुख । संपत्तिउप
3005    लोकां कळों आला देव आम्हां
3006    लोखंडाचे न पाहे दोष । शिव
3007    लोभावरी ठेवुनि हेत । करी
3008    लोभीकें चित धन बैठे । काम
3009    लोह कफ गारा सद्धि हे सामु
3010    लौकिकापुरती नव्हे माझी से
3011    लौकिकासाटीं या पसार्‍याचा
3012    वंचुनियां पिंड । भाता दान
3013    वंदिलें वंदावें जीवाचिये
3014    वचन तें नाहीं तोडीत शरीरा
3015    वचना फिरती अधम जन । नाराय
3016    वचनांचे मांडे दावावे प्रक
3017    वचनाचा अनुभव हातीं । बोलव
3018    वचनें चि व्हावें आपण उदार
3019    वटवट केली । न विचारितां म
3020    वडिलें दिलें भूमिदान । ते
3021    वदवावी वाणी माझी कृपावंता
3022    वदे साक्षत्वेंसीं वाणी ।
3023    वरतें करोनियां तोंड । हाक
3024    वरिवरि बोले युद्धाचिया गो
3025    वर्णावी ते थोरी एका विठ्ठ
3026    वर्णावे ते किती । केले पव
3027    वर्त्ततां बासर । काय कराव
3028    वसनें थिल्लरीं । बेडुक सा
3029    वांजा गाईं दुभती । देवा ऐ
3030    वांझेनें दाविलें ग†हवार ल
3031    वांयां ऐसा जन्म गेला । हे
3032    वांयां जातों देवा । नेणें
3033    वांयां जाय ऐसा । आतां उगव
3034    वांयां तैसे बोल हरिशीं अं
3035    वांयांविण वाढविला हा लौकि
3036    वाइटानें भलें । हीनें दाव
3037    वाघाचा काळभूत दिसे वाघाऐस
3038    वाघें उपदेशिला कोल्हा । स
3039    वाचाचापल्ये बहु जालों कुश
3040    वाचाळ लटिके अक्त जे खळ ।
3041    वाचे विठ्ठल नाहीं । तो चि
3042    वाचेचिया आळा कवळिलें ब्रम
3043    वाट दावी त्याचें गेलें का
3044    वाट पाहें हरि कां नये आझू
3045    वाटीभर विष दिलें प्रल्हाद
3046    वाटे या जनाचें थोर बा आश्
3047    वाढलियां मान न मनावी निश्
3048    वाढवावा पुढें आणीक प्रकार
3049    वाढविलें कां गा । तुम्ही
3050    वारंवार तुज द्यावया आठव ।
3051    वारंवार हा चि न पडावा विस
3052    वारकरी पायांपाशीं । आले त
3053    वाराणसी गया पाहिली द्वारक
3054    वाराणसीपयपत असों सुखरूप ।
3055    वारिलें लिगाड । बहुदिसांच
3056    वाळूनियां जन सांडी मज दुर
3057    वास नारायणें केला मथुरेसि
3058    वाहवितों पुरीं । आतां उचि
3059    विंचा पीडी नांगी । ज्याचा
3060    विकल तेथें विका । माती ना
3061    विचा केला ठोबा । म्हणोनि
3062    विचार करिती बैसोनि गौळणी
3063    विचार नाहीं नर खर तो तैसा
3064    विचारिलें आधीं आपुल्या मा
3065    विटंबिलें भट । दिला पाठीव
3066    विटेवरी समचरण । तो हा रुक
3067    विठोबाचे पायीं जीव म्यां
3068    विठोबाचें नाम ज्याचे मुखी
3069    विठ्ठल आमुचा निजांचा । सज
3070    विठ्ठल कीर्तनाचे अंतीं ।
3071    विठ्ठल गीतीं विठ्ठल चित्त
3072    विठ्ठल टाळ विठ्ठल दिंडी ।
3073    विठ्ठल माझा जीव विठ्ठल मा
3074    विठ्ठल माझी माय । आम्हां
3075    विठ्ठल मुक्तिदाता । नव्हे
3076    विठ्ठल विठ्ठल मंत्र सोपा
3077    विठ्ठल विठ्ठल येणें छंदें
3078    विठ्ठल सोयरा सज्जन विसांव
3079    विठ्ठल हा चित्ती । गोड ला
3080    विठ्ठलनामाचा नाहीं ज्या व
3081    विठ्ठला रे तुझे वर्णितां
3082    विठ्ठला विठ्ठला । कंठ आळव
3083    विठ्ठलावांचोनि ब्रम्ह जें
3084    वितीयेवढेंसें पोट । केवढा
3085    विधवेसि एक सुत । अहर्निशी
3086    विनवितों चतुरा तुज विश्वं
3087    विनवितों तरी आणितोसि परी
3088    विनवितों सेवटीं । आहे तैस
3089    विनवीजे ऐसें कांहीं । उरल
3090    विनवीजे ऐसें भाग्य नाहीं
3091    विभ्रंशिली बुद्धि देहांत
3092    वियोग न घडे सन्निध वसलें
3093    विशमाची शंका वाटे । सारिख
3094    विश्वंभरा वोळे । बहुत हात
3095    विश्वास तो देव । म्हणुनि
3096    विश्वास धरूनि राहिलों निव
3097    विश्वासिया नाहीं लागत साय
3098    विश्वीं विश्वंभर । बोले व
3099    विष पोटीं सर्वा । जन भीते
3100    विषम वाटे दुरवरी । चालूनि
3101    विषय तो मरणसंगीं । नेणे स
3102    विषयांचे लोलिंगत । ते फजी
3103    विषयीं अद्वये । त्यासी आम
3104    विषयीं विसर पडिला निःशेष
3105    विष्ठा भक्षी तया अमृत पार
3106    विष्णुदासां भोग । जरी आम्
3107    विष्णुमय सर्व वैष्णवांसी
3108    वीर विठ्ठलाचे गाढे । किळक
3109    वृक्ष वल्ली आम्हां सोयरीं
3110    वृत्तीवरि आम्हां येणें का
3111    वृद्धपणी न पुसे कोणी । वि
3112    वृद्धपणीं आली जरा । शरीर
3113    वें माहेरास । हे च सर्वका
3114    वेचावें तें जीवें । पूजा
3115    वेठी ऐसा भाव । न करी अहाच
3116    वेडावलीं काय करावें या का
3117    वेडिया उपचार करितां सोहळे
3118    वेडीं तें वेडीं बहुत चि व
3119    वेडें वांकडें गाईंन । परि
3120    वेढा वेढा रे पंढरी । मोर्
3121    वेद अनंत बोलिला । अर्थ इत
3122    वेद जया गाती । आम्हां तया
3123    वेद नेलें शंखासुरें । केल
3124    वेद शास्त्र नाहीं पुराण प
3125    वेदपुरुष तरि नेती कां वचन
3126    वेदविहित तुम्ही आइका हो क
3127    वेदाचा तो अर्थ आम्हांसी च
3128    वेरझारीं जाला सीण । बहु क
3129    वेळोवेळां हें चि सांगें ।
3130    वेश वंदाया पुरते । कोण ब्
3131    वैकुंठींचा देव आणिला भूतळ
3132    वैकुंठींचें सुख पंढरिये आ
3133    वैकुंठीच्या लोकां दुर्लभ
3134    वैद्य एक पंढरिराव । अंतर्
3135    वैभव राज्य संपत्ती टाकावी
3136    वैभवाचे धणी सकळां शरणागत
3137    वैभवाचे धनी सकळ शरणागत ।
3138    वैरागरापाशीं रत्नाचिया खा
3139    वैराग्याचा अंगीं जालासे स
3140    वैराग्याचें भाग्य । संतसं
3141    वैष्णवमुनिविप्रांचा सन्मा
3142    वैष्णवां संगती सुख वाटे ज
3143    वैष्णवांची कीर्ती गाइली प
3144    वैष्णवें चोरटीं । आलीं घर
3145    वोखटा तरी मी विटलों देहास
3146    वोडविलें अंग । आतां करूनि
3147    वोनव्या सोंकरीं । सेत खाद
3148    वोरसोनि येती । वत्सें धेन
3149    व्यभिचारिणी गणिका कुंटणी
3150    व्यवहार तो खोटा । आतां न
3151    व्यापक हा विश्वंभर । चराच
3152    व्यापिलें सर्वत्र । बाहेर
3153    व्हावया भिकारी हें आम्हां
3154    शंखचक्रगदापद्म । पैल आला
3155    शकुनानें लाभ हानि । येथून
3156    शक्ती द्याव्या देवा । नाह
3157    शब्दज्ञानी येऊं नेदीं दृष
3158    शरण आलें त्यासी न दावीं ह
3159    शरण शरण वाणी । शरण त्रिवा
3160    शरणागत जालों । तेणें मीपण
3161    शादीचें तें सोंग । संपादि
3162    शास्त्रज्ञ हो ज्ञाते असती
3163    शाहाणपणें वेद मुका । गोपि
3164    शाहाणियां पुरे एक चि वचन
3165    शिकल्या शब्दाचें उत्पादित
3166    शिकवणें नाक झाडी । पुढील
3167    शिकवणेसाटीं वाटते तळमळ ।
3168    शिकविले बोल । बोलें तैसी
3169    शिकवूनि बोल । केलें कवतुक
3170    शिकवूनि हित । सोयी लावावे
3171    शिखा सूत्र तुझा गुंतला जम
3172    शिजल्यावरी जाळ । वांयां ज
3173    शिळा जया देव । तैसा फळे त
3174    शिळा स्फटिकाची न पालटे भे
3175    शिव शक्ति आणि सूर्य गणपति
3176    शिष्या सांगे उपदेश । गुरु
3177    शिष्यांची जो नेघे सेवा ।
3178    शीतळ तें शीतळाहुनी । पायव
3179    शीतळ साउली आमुची माउली ।
3180    शुद्ध ऐसें ब्रम्हज्ञान ।
3181    शुद्धाशुद्ध निवडे कैसें ।
3182    शुभ जाल्या दिशा अवघा चि क
3183    शुभ मात तिहीं आणिली गोपाळ
3184    शूद्रवंशी जन्मलों । म्हणो
3185    शूरत्वासी मोल । नये कामा
3186    शूरां साजती हतियारें । गा
3187    शृंगारिक माझीं नव्हती उत्
3188    शेवटींची विनंती । ऐका ऐका
3189    शोकवावा म्यां देहे । ऐसें
3190    शोधितां चि नये । म्हणोनि
3191    शोधूनि अन्वय वंश वंशावळी
3192    श्रमपरिहारा । मूळ हें जाल
3193    श्रीपंढरीशा पतितपावना । ए
3194    श्रीमुख वोणवा गिळीत चालिल
3195    श्रीराम सखा ऐसा धरीं भाव
3196    श्रीसंतांचिया माथा चरणांव
3197    श्वाना दिली सवे । पायांभो
3198    श्वानाचियापरी लोळें तुझ्य
3199    षडधसीं रांधिलें खापरीं घा
3200    संकल्पासी अधिष्ठान । नारा
3201    संकिल्पला तुज सकळ ही भाव
3202    संकोचतो जीव महत्वाच्या भा
3203    संकोचोनि काय जालासी लहान
3204    संगतीनें होतो पंगतीचा लाभ
3205    संगें वाढे सीण न घडे भजन
3206    संचित उत्तम भूमि कसूनियां
3207    संचित तैशी बुद्धि उपजे मन
3208    संचित प्रारब्ध क्रियमाण ।
3209    संचितावांचून । पंथ न चलवे
3210    संचितें चि खावें । पुढें
3211    संत आले घरा । तों मी अभाग
3212    संत गाती हरिकीर्त्तनीं ।
3213    संत देखोनियां स्वयें दृष्
3214    संत पंढरीस जाती । निरोप ध
3215    संत परत आले त्यांची भेट झ
3216    संत मानितील मज । तेणें वा
3217    संत मारगीं चालती । त्यांच
3218    संतचरणरज लागतां सहज । वास
3219    संतचिन्हें लेउनि अंगीं ।
3220    संतजना माझी यावया करुणा ।
3221    संतन पन्हयां लें खडा । रा
3222    संतनिंदा ज्याचे घरीं । नव
3223    संतपाउलें साजिरीं । गंगा
3224    संतसंगतीं न करावा वास । ए
3225    संतसंगें याचा वास सर्वकाळ
3226    संतसेवेसि अंग चोरी । दृष्
3227    संतां आवडे तो काळाचा ही क
3228    संतां नाहीं मान । देव मान
3229    संतांचा पढीयावो कैशापरि ल
3230    संतांचा महिमा तो बहु दुर्
3231    संतांचिया पायीं माझा विश्
3232    संतांचिये गांवीं प्रेमाचा
3233    संतांची स्तुति ते दर्शनाच
3234    संतांचे घरींचा दास मी काम
3235    संतांचें सुख जालें या देव
3236    संतांच्या धीकारें अमंगळ ज
3237    संतांच्या पादुका घेईन मोच
3238    संतांच्या हेळणे बाटलें जे
3239    संतांनीं सरता केलों तैसेप
3240    संतांपायीं विन्मुख जाला ।
3241    संतांसी क्षोभवी कोण्या ही
3242    संतांसी तों नाहीं सन्माना
3243    संताचे उपदेश आमुचे मस्तकी
3244    संतापाशीं बहु असावें मर्य
3245    संतीं केला अंगीकार । त्या
3246    संतोषे माउली आरुषा वचनी ।
3247    संदेह बाधक आपआपणयांतें ।
3248    संध्या करितोसी केशवाच्या
3249    संध्या कर्म ध्यान जप तप अ
3250    संपदा सोहळा नावडे मनाला ।
3251    संयोग सकळां असे सर्वकाळ ।
3252    संवसारसांते आले हो आइका ।
3253    संसार करिती मोठ्या महत्वा
3254    संसार तो कोण देखे । आम्हा
3255    संसारसंगें परमार्थ जोडे ।
3256    संसारसोहळे भोगितां सकळ ।
3257    संसारा आलिया एक सुख आहे ।
3258    संसाराची कोण गोडी । दिली
3259    संसाराचे अंगीं अवघीं च वे
3260    संसाराचें धांवे वेठी । आव
3261    संसाराच्या नांवें घालूनिय
3262    संसाराच्या भेणें । पळों न
3263    संसारापासूनि कैसें सोडविश
3264    संसारीं असतां हरिनाम घेसी
3265    संसारींचें ओझें वाहता वाह
3266    सकलगुणें संपन्न । एक देवा
3267    सकळ तुझे पायीं मानिला विश
3268    सकळ देवांचें दैवत । उभें
3269    सकळ पूजा स्तुति । करावी त
3270    सकळ सत्ताधारी । व्हावें ऐ
3271    सकळ ही माझी बोळवण करा । प
3272    सकळ हे माया नागवे कवणा ।
3273    सकळतीर्थांहूनि । पंढरीनाथ
3274    सकळतीर्थाहुनि । पंढरी हें
3275    सकळिकांचें समाधान । नव्हे
3276    सकुमार मुखकमळ निजसारनिर्म
3277    सख्यत्वासी गेलों करीत सलग
3278    सज्जन तो शब्द सत्य जो मान
3279    सतीचें तें घेतां वाण । बह
3280    सत्ताबळें येतो मागतां विभ
3281    सत्तावर्त्ते मन । पाळी वि
3282    सत्तेचें भोजन समयीं आतुडे
3283    सत्य आठवितां देव । जातो भ
3284    सत्य आम्हां मनीं । नव्हों
3285    सत्य तूं सत्य तूं सत्य तू
3286    सत्य त्यागा चि समान । नलग
3287    सत्य सत्यें देतें फळ । ना
3288    सत्यत्वेंशीं घेणें भक्तीच
3289    सत्यसंकल्पाचा दाता नारायण
3290    सत्या माप वाढे । गबाळाची
3291    सदा नामघोष करूं हरिकथा ।
3292    सदा सर्वकाळ अंतरीं कुटिल
3293    सदैव हे वारकरी । जे पंढरी
3294    सद्गदित कंठ दाटो । येणें
3295    सद्ग‍ूचे चरणीं ठेविला मस्
3296    सद्ग‍ूने मज आशीर्वाद दिला
3297    सद्ग‍ूवांचूनि प्रेतरूप वा
3298    सन्मुख चि तुम्हीं सांगावी
3299    समरंगणा आला । रामें रावण
3300    समर्थ या नांवें दिनांचा क
3301    समर्थपणें हे करा संपादणी
3302    समर्थाचा ठाव संचलाचि असे
3303    समर्थाची धरिली कास । आतां
3304    समर्थाचे पोटीं । आम्ही जन
3305    समर्थाचे सेवे कोठें नाहीं
3306    समर्थाचे सेवे बहु असे हित
3307    समर्थाचें केलें । कोणां ज
3308    समर्थाचें बाळ कीविलवाणें
3309    समर्थाचें बाळ पांघरे वाकळ
3310    समर्थासी नाहीं वर्णावर्णभ
3311    समर्थासी लाज आपुल्या नामा
3312    समर्पक वाणी । नाहीं ऐकिजे
3313    समर्पिली वाणी । पांडुरंगी
3314    समश्रुळित असतां वाचा । घो
3315    समागमें असे हरि नेणतियां
3316    समाधान त्यांचीं इंद्रियें
3317    समुद्र हा पिता बंधु हा चं
3318    समुद्रवळयांकित पृथ्वीचें
3319    सरतें माझें तुझें । तरि ह
3320    सरलियाचा सोस मनीं । लाजोन
3321    सरलें आतां नाहीं । न म्हण
3322    सरळीं हीं नामें उच्चारावी
3323    सरे आम्हांपाशीं एक शुद्धभ
3324    सरे ऐसें ज्याचें दान । त्
3325    सर्प भुलोन गुंतला नादा ।
3326    सर्व काळ डोळां बैसो नाराय
3327    सर्व भाग्यहीन । ऐसें सांभ
3328    सर्व संगीं विट आला । तूं
3329    सर्वकाळ माझे चित्ती । हे
3330    सर्वथा ही खोटा संग । उपजे
3331    सर्वपक्षीं हरि साहेसखा जा
3332    सर्वभावें आलों तुज चि शरण
3333    सर्वरसीं मीनलें चित्त । अ
3334    सर्वविशीं आम्हीं हे चि जो
3335    सर्वसुखा अधिकारी । मुखें
3336    सर्वस्वा मुकावें तेणें हर
3337    सर्वस्वाचा त्याग तो सदा स
3338    सर्वस्वाची साटी । तरि च द
3339    सर्वा भूतीं द्यावें अन्न
3340    सर्वात्मकपण । माझें हिरोन
3341    सर्वापरी तुझे गुण गाऊं उत
3342    सवंग जालें सवंग जालें । घ
3343    सहज पावतां भगवंतीं परि ही
3344    सहज लीळा मी साक्षी याचा ।
3345    सांखळिलों प्रीती गळां । भ
3346    सांग त्वां कोणासी तारिलें
3347    सांग पांडुरंगा मज हा उपाव
3348    सांगतां गोष्टी लागती गोडा
3349    सांगतां दुर्लभ ज्ञानाचिया
3350    सांगतों तरि तुम्ही भजा रे
3351    सांगतों या मना तें माझें
3352    सांगा दास नव्हें तुमचा मी
3353    सांगावें तें बरें असतें ह
3354    सांगों जाणती शकुन । भूत भ
3355    सांडवले सकळांचे अभिमान ।
3356    सांडावी हे भीड अधमाचे चाळ
3357    सांडियेला गर्भ उबगोनि माउ
3358    सांडियेली काया । वरी ओंवा
3359    सांडियेलें रूप विक्राळ भ्
3360    सांडुनि सुखाचा वांटा । मु
3361    सांडुनियां सर्व लौकिकाची
3362    सांडूनि कीर्तन न करीं आणी
3363    सांडोनी दों अक्षरां । काय
3364    सांता पांचां तरीं वचनां स
3365    सांपडला हातीं । तरी जाली
3366    सांपडलें जुनें । आमुच्या
3367    सांवळें रूपडें चोरटें चित
3368    सांवळें सुंदर पाहे दृष्टि
3369    साकरेचें नाम घेतां कळे गो
3370    साकरेच्या गोण्या बैलाचिये
3371    साकरेच्या योगें वर्ख । रा
3372    साच मज काय कळों नये देवा
3373    साच हा विठ्ठल साच हें करण
3374    साजे अळंकार । तरि भोगितां
3375    सातादिवसांचा जरी जाला उपव
3376    सादाविलें एका । सरें अवघि
3377    साधक जाले कळी । गुरुगुडीच
3378    साधकाची दशा उदास असावी ।
3379    साधन संपत्ति हें चि माझें
3380    साधनांच्या कळा आकार आकृति
3381    साधनाचे कष्ट मोटे । येथें
3382    साधनें आमुचीं आज्ञेचीं धा
3383    साधावया भक्तिकाज । नाहीं
3384    साधावा तो देव सर्वस्वाचेस
3385    साधूच्या दर्शना लाजसी गव्
3386    सापें ज्यासी खावें । तेणे
3387    सामावे कारण । नाहीं सोसत
3388    सारावीं लिगाडें धरावा सुप
3389    सारासार विचार करा उठाउठी
3390    सारीन तें आतां एकाचि भोजन
3391    सालोमालो हरिचे दास । म्हण
3392    सावधान ऐसें काय तें विचार
3393    सावळें सुंदर रूप मनोहर ।
3394    सावित्रीची विटंबण । रांडप
3395    साही शास्त्रां अतिदुरी तो
3396    साहोनियां टांकीघाये । पाष
3397    साहोनियां टोले उरवावें सा
3398    सिंचन करितां मूळ । वृक्ष
3399    सिंदळीचे सोर चोराची दया ।
3400    सिंदळीसी नाहीं पोराची पैं
3401    सिकविला तैसा पढों जाणे पु
3402    सिणलों दातारा करितां वेरझ
3403    सिद्धीचा दास नव्हें श्रुत
3404    सिळे खातां आला वीट । सुने
3405    सीण भाग हरे तेथींच्या निर
3406    सुंदर अंगकांती मुखें भाळ
3407    सुकलियां कोमां अत्यंत जळध
3408    सुकाळ हा दिवसरजनी । नीत ध
3409    सुख नाहीं कोठें आलिया संस
3410    सुख वाटे परी वर्म । धर्मा
3411    सुख सुखा भेटे । मग तोडिल्
3412    सुख सुखा विरजण जालें । ते
3413    सुख हें नावडे आम्हां कोणा
3414    सुखरूप ऐसें कोण दुजें सां
3415    सुखरूप चाली । हळूहळू उसंत
3416    सुखवाटे ये चि ठायी । बहु
3417    सुखाची वसति जाली माझे जीव
3418    सुखाचे व्यवहारीं सुखलाभ ज
3419    सुखाचें ओतलें । दिसे श्री
3420    सुखें खावें अन्न । त्याचे
3421    सुखें घेऊं जन्मांतरें । ए
3422    सुखें न मनी अवगुण । दुःख
3423    सुखें होतो कोठें घेतली सु
3424    सुगरणीबाईं थिता नास केला
3425    सुटायाचा कांहीं पाहातों उ
3426    सुधारसें ओलावली । रसना धा
3427    सुनियांचा हा चि भाव । आपल
3428    सुनियांची आवडी देवा । घेत
3429    सुरवर येती तीर्थे नित्यका
3430    सुराणीचीं जालों लाडिकीं ए
3431    सुलभ कीर्तनें दिलें ठसावू
3432    सेंकीं हें ना तेंसें जाले
3433    सेजेचा एकांत आगीपाशीं कळे
3434    सेत आलें सुगी सांभाळावे च
3435    सेत करा रे फुकाचें । नाम
3436    सेवकासी आज्ञा निरोपासी का
3437    सेवकासी आज्ञा स्वामीची प्
3438    सेवकें करावें सांगितलें क
3439    सेवकें करावें स्वामीचें व
3440    सेवट तो भला । माझा बहु गो
3441    सेवट तो होती तुझियानें गो
3442    सेवटासी जरी आलें । तरी जा
3443    सेवटींची हे विनंती । पाय
3444    सेवा ते आवडी उच्चारावें न
3445    सेवीन उच्छिष्ट लोळेन अंगण
3446    सैन्य जन हांसे राया जालें
3447    सोंगें छंदें कांहीं । देव
3448    सोंवळा होऊं तों वोंवळें ज
3449    सोइरे धाइरे दिल्याघेतल्या
3450    सोइर्‍यासी करी पाहुणेर बर
3451    सोडियेल्या गांठी । दरुषणे
3452    सोडियेल्या गाईं नवलक्ष गो
3453    सोनियांचा कळस । माजी भरिल
3454    सोन्याचे पर्वत करवती पाषा
3455    सोपें वर्म आम्हां सांगितल
3456    सोळा सहस्र होऊं येतें । भ
3457    सोवळा तो जाला । अंगीकार द
3458    सोसियेला आटी गर्भवास फेरे
3459    सोसें बहुगर्भवासीं । मेलो
3460    सोसें वाढे दोष । जाला न प
3461    सोसें सोसें मारूं हाका ।
3462    स्तवूनियां नरा । केला आयु
3463    स्तुति करीं जैसा नाहीं अध
3464    स्तुती अथवा निंदा करावी द
3465    स्तुती तरि करूं काय कोणाप
3466    स्त्रिया धन बा हें खोटें
3467    स्त्रिया पुत्र कळत्र हें
3468    स्थिरावली वृित्त पांगुळला
3469    स्मरणाचे वेळे । व्हावें स
3470    स्मरतां कां घडे नास । विष
3471    स्मशानीं आम्हां न्याहालीच
3472    स्वगाअचे अमर इच्छिताति दे
3473    स्वप्नींचें हें धन हातीं
3474    स्वप्नींच्या व्यवहारा काळ
3475    स्वयें आपण चि रिता । रडे
3476    स्वयें पाक करी । संशय तो
3477    स्वल्प वाट चला जाऊं । वाच
3478    स्वामिकाज गुरुभक्ति । पित
3479    स्वामित्वाचीं वर्में असोन
3480    स्वामिसेवा गोड । माते बाळ
3481    स्वामी तूं ही कैसा न पडसी
3482    स्वामीचिया सत्ता । आधीं व
3483    स्वामीचें हें देणें । येथ
3484    स्वामीच्या सामर्थ्या । चा
3485    स्वामीसी संकट पडे जे गोष्
3486    हम दास तीन्हके सुनाहो लोक
3487    हरि म्हणतां गति पातकें ना
3488    हरि हरि तुम्हीं म्हणा रे
3489    हरिकथे नाहीं । विश्वास ज्
3490    हरिकथेची आवडी देवा । करित
3491    हरिकथेवांचून इच्छिती स्वह
3492    हरिचिया भक्ता नाहीं भयचिं
3493    हरिची हरिकथा नावडे जया ।
3494    हरिच्या दासां भये । ऐसें
3495    हरिच्या दासां सोपें वर्म
3496    हरिजनाची कोणां न घडावी नि
3497    हरिजनीं प्राण विकली हे का
3498    हरिदासाचिये घरीं । मज उपज
3499    हरिनामवेली पावली विस्तार
3500    हरिनामाचें करूनि तारूं ।
3501    हरिनें माझें हरिलें चित्त
3502    हरिभक्त माझे जिवलग सोइरे
3503    हरिसुं मिल दे एक हि बेर ।
3504    हरी तुझें नाम गाईन अखंड ।
3505    हरीविण जिणें व्यर्थ चि सं
3506    हळूहळू जाड । होत चालिलें
3507    हा गे आलों कोणी म्हणे बुड
3508    हा गे माझा अनुभव । भक्तिभ
3509    हा गे हा चि आतां लाहो । म
3510    हा चि माझा नेम धरिला हो ध
3511    हा तों नव्हता दीन । टाळाय
3512    हा तों नव्हे कांहीं निराश
3513    हागतां ही खोडी । चळण मोडव
3514    हागिल्याचे सिंके वोणवा चि
3515    हातपाय मिळोनि मेळा । चला
3516    हातीं घेऊनियां काठी । तुक
3517    हातीं धरिलियाची लाज । देव
3518    हातीं धरूं जावें । तेणें
3519    हारपल्याची नका चित्ती । ध
3520    हारपोनि गेली निशी । निद्र
3521    हालवूनि खुंट । आधीं करावा
3522    हित जाणे चित्त । कळों येत
3523    हित तें हें एक राम कंठीं
3524    हित व्हावें तरी दंभ दुरी
3525    हित सांगे तेणें दिलें जीव
3526    हितावरी यावें । कोणी बोलि
3527    हिरण्याक्ष दैत्य मातला जे
3528    हिरा ठेवितां काळें गाहाण
3529    हीं पाइतन भूपतीशीं दावा ।
3530    हीन माझी याति । वरी स्तुत
3531    हीनवर बीजवर दोघी त्या गडण
3532    हीनसुरबुद्धीपासी । आकृतीस
3533    हुंदकी पिसवी हलवी दाढी ।
3534    हुंबरती गाये तयांकडे कान
3535    हे चि थोर भक्ति आवडती देव
3536    हे चि भेटी साच रूपाचा आठव
3537    हे चि माझे चित्ती । राहो
3538    हे चि वेळ देवा नका मागें
3539    हे माझी मिराशी । ठाव तुझ्
3540    हें आम्हां सकळा । तुझ्या
3541    हें का आम्हां सेवादान । द
3542    हें चि जतन करा दान । धरुन
3543    हें चि दान देगा देवा । तु
3544    हें चि मागणें विठाबाईं ।
3545    हें चि माझें तप हें चि मा
3546    हें चि याच्या ऐसें मागावे
3547    हें चि वारंवार । पडताळुनी
3548    हें चि सर्वसुख जपावा विठ्
3549    हें चि सुख पुढे मागतों आग
3550    हें तों एक संतांठायीं । ल
3551    हें तों टाळाटाळीं । परि भ
3552    हें तों वाटलें आश्चर्य ।
3553    हें ही ऐसें तें ही ऐसें ।
3554    हेंदर्‍याचें भरितां कान ।
3555    हेचि वादकाची कळा । नाहीं
3556    हो कां नर अथवा नारी । ज्य
3557    होइन खडे गोटे । चरणरज सान
3558    होइल कृपादान । तरी मी येई
3559    होइल तरि पुसापुसी । उत्तर
3560    होइल माझी संतीं भाकिली कर
3561    होई आतां माझ्या भोगाचा भो
3562    होईंल जाला अंगें देव जो आ
3563    होईंल तो भोग भोगीन आपुला
3564    होईंल निरोप घेतला यावरी ।
3565    होउनि कृपाळ । भार घेतला स
3566    होउनी जंगम विभूती लाविती
3567    होऊं नको कांहीं या मना आध
3568    होऊं शब्दस्पर्श नये माझा
3569    होऊनि संन्यासी भगवीं लुगड
3570    होतीं नेणों जालीं कठिणें
3571    होतें तैसें पायीं केलें न
3572    होतों सांपडलों वेठी । जात